Waarom Nederlandse profvoetballers aankloppen bij psycholoog Lisandro Isei

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Waarom Nederlandse profvoetballers aankloppen bij psycholoog Lisandro Isei

Lisandro Isei (30) helpt als psycholoog en mental coach profvoetballers de top te bereiken, of daar juist te blijven.

De voetballers die hij helpt, spelen in de Eredivisie, Jupiler League of de Engelse Championship. Soms komen ze naar hem toe als het mentaal even echt niet meer gaat, soms vragen jongens een gesprek aan als er in principe geen vuiltje aan de lucht is. Dan willen ze toch een controle om vroegtijdig dingen te signaleren. Het kan immers hard gaan in een voetbalcarrière.

VICE Sports sprak Lisandro in een café in Amsterdam, om te praten over zijn de problemen van profvoetballers en zijn werkwijze.

Advertentie

VICE Sports: Ha Lisandro. Hoe moet ik me jouw werk voorstellen, liggen spelers bij jou op de bank met een doos tissues?
Lisandro Isei: Haha, nee, ik heb geen kantoor. Daar schiet ik niks mee op. Als ik naar het noorden van het land ga voor een gesprek met een speler, zorg ik dat ik er een dag van tevoren ben. Dan wil ik de training zien. Ik zie de spelers graag in hun eigen omgeving, waar ze zich het meest op hun gemak voelen en ze zich minder aan passen aan een nieuwe situatie of stad. Daarom ga ik naar de spelers toe.

Hoe help je die spelers met psychologische problemen?
We beginnen altijd eerst met een gesprek, om te kijken wat er aan de hand is. Wat is het probleem en waar wordt dat door veroorzaakt? Ik kijk ook vaak naar hun voedingspatroon. Als je bijvoorbeeld ongezonde voedingsstoffen tot je neemt op de verkeerde tijdstippen, slaap je slecht. Daardoor kunnen je prestaties verminderen. Als je dat een week of twee doet, ben je kapot en lukt het met voetballen niet meer. Dan denken spelers vaak dat ze er niks meer van kunnen of dat er iets anders speelt, terwijl het eigenlijk te herleiden is tot voeding. Dus dat is de eerste stap.

En daarna?
Ik vraag ze altijd om de afgelopen week te beschrijven. Wat deed je, en wat deed je niet? Wat was er anders van toen het wel goed ging? Spelers zijn daar altijd wel eerlijk in. Vaak zie ik ze geen doel voor ogen hebben, waardoor ze zich sneller druk maken. Als ze een doel hebben, weten ze ongeveer waar ze naartoe willen. Ik help daarbij. Het is niet erg als ze hun doel niet halen, maar ze weten in ieder geval welke richting ze op moeten. Ik moet de onzekerheid en druk waar spelers mee kampen proberen weg te halen door erover te praten.

Advertentie

Zijn er veel voetballers die naar een mental coach stappen?
Het wordt tegenwoordig in ieder geval meer geaccepteerd. Dat er vroeger minder over gesproken werd, betekent niet dat de problemen er niet waren. Voetballers stappen nu gelukkig sneller naar een psycholoog. Het taboe wordt doorbroken. Misschien hebben voetballers door dat hun carrière erg kort is. Tien slechte wedstrijden kunnen het verschil zijn tussen de stap maken naar bijvoorbeeld FC Twente, wat subtop is, of Excelsior, wat tegen degradatie moet vechten.

Denk je dat dat taboe wordt veroorzaakt door de masculiene cultuur in het voetbal?
Ja, natuurlijk. Als je zegt dat je niet lekker in je vel zit en erover wilt praten, dan ben je meteen een slapzak. Oude, populaire journalisten zeggen dan: hij is een lulletje lampenkatoen. Dat weerhield veel spelers ervan de stap te zetten.

Foto’s door David Meulenbeld

Volgens onderzoeker Vincent Gouttebarge komen symptomen van depressie relatief veel voor onder profvoetballers. Zie jij dat ook?
Meestal is het druk om te presteren, onzekerheid, of slecht inzicht in waarom hun prestaties uitblijven. Dan zie je al snel een soort van hulpeloosheid, wat een van de kenmerken is van depressie. Er zijn hier en daar wel spelers die daar mee kampen, maar echte depressies zie ik weinig. Pas na hun carrière zie je vaker tekenen van depressie. Iemand werd altijd geadoreerd, dat is dan ineens voorbij. De kick van een wedstrijd moeten spelen en moeten presteren valt dan weg.

Advertentie

Hoe kunnen ze dat voorkomen, dat ze in een zwart gat vallen na hun carrière?
Het stellen van doelen is heel belangrijk, maar ook het constateren wanneer iets niet lekker loopt. Heb je moeite met de druk? Ga er met iemand over praten. Dat kan je partner zijn, of zaakwaarnemer, of een totaal onbekende. Dan kan je net iets meer open zijn. Dat is mijn tip voor spelers: modder niet te lang alleen aan. En bedenk tijdens je carrière al wat je erna wilt doen, en hoe je dat gaat doen.

Is talent genoeg om het te redden als voetballer?
Ja en nee. Je kunt het puur op talent tot de Jupiler League schoppen, maar het is de vraag of je dat wilt. Zonder mentaliteit kom je niet op tijd voor de training, toon je geen inzet. Als talenten afvloeien, komt dat vaak ook door de omgeving die hen ophemelt. Ze zijn profvoetballer, horen erbij, niks is te gek en ineens vallen ze in een zwart gat. Een jongen van negentien wil normale dingen doen die jongens van negentien doen. Stappen, misschien drinken, andere gekkigheid. Maar als profvoetballer kan je dat niet maken.

Ik had ooit een cliënt van twintig. ‘s Nachts speelde hij lange FIFA-toernooien, en als hij dorst had dronk hij cola of Red Bull. Dat gaat echt niet. Het is de taak van zijn omgeving om te zeggen: je hebt talent, krijgt een kans, zorg ervoor dat je dag in dag uit optimaal kan presteren. Genoeg slaap, genoeg voedingsstoffen. Dus geen cola, geen chips. Maar dat is lastig. Zo’n jongen denkt: wanneer moet ik dan m’n leven leiden? Eigenlijk moet hij dat dan opgeven.

Advertentie

Oudere generaties zeggen altijd over jongere spelers dat ze een slechte mentaliteit hebben.
Dat is echt niet waar. Die vergelijkingen met vroeger moeten een keer ophouden. We drinken nu wat, en ik kan omrekenen hoeveel dat in gulden kostte, maar wat heb je eraan? We zouden moeten zeggen: oké, oudere generatie, jullie hebben bepaalde kernwaarden meegekregen. Kijk of jonge spelers die ook hebben en zo niet, help met bijsturen. Het is makkelijk om wat te roepen over de jongere generatie, maar help ze dan.

Iemand als Memphis Depay is erg bezig met hoe hij beter kan presteren. Merk je dat er een bepaald soort talentvolle spelers is die er al jong professioneel bezig is en dan ook echt slaagt?
Daarvoor moeten we nog een paar jaar wachten, dan kunnen we zien of ze geslaagd zijn. Ik zie wel dat ze goed bezig zijn. Deels wordt het ze opgelegd, maar ze doen het ook omdat ze denken dat het normaal is. Dus bijvoorbeeld extra krachttraining, en nadenken over hoe je jezelf profileert op social media.

Dit seizoen weigerde Michiel Kramer een training en kon Nemanja Gudelj het niet opbrengen op de bank te zitten. Slechte mentaliteit, of speelt er wat anders?
Kramer profileert zich natuurlijk als een eigenheimer, als een jongen die niet van trainen houdt. Als je concurrent het zo goed doet, heb je weinig reden om te zeuren. Maar dat is aan hem. Gudelj vind ik een ander verhaal, ik denk dat er meer speelt. In een interview gaf hij zelf aan moeite te hebben zich te motiveren. Volgens Bosz kon Gudelj het niet opbrengen om op de bank te zitten, maar dat zei hij niet. Maar kijk: El Ghazi, Bazoer, Riedewald, Dijks, Tete, daar was allemaal wat mee. Ik denk dat er meer aan de hand is dan wat individuele motivatieproblemen.

Advertentie

Wat dan?
Mogelijk een trainer die slecht communiceert. Toen Bosz trainer werd, zei hij tegen Riedewald dat hij zijn enige ‘6’ was. Maar uiteindelijk beviel hem dat niet, dus dan komt iemand anders er te staan, terwijl Riedewald denkt dat hij gaat spelen. Dijks was de enige linksback. Hij speelt, maar bevalt Bosz niet. Als er dan een aanvallende middenvelder als Sinkgraven linksback komt te staan, denkt Dijks ook: wat is er aan de hand? Ik speculeer, maar ik denk dat het zo is gegaan, waardoor die spelers denken dat Bosz geen vertrouwen in ze heeft.

Recent stopte Royston Drenthe met voetballen. Van hem werd altijd gezegd dat hij een slechte mentaliteit had, maar hijzelf herkende dat niet. Hoe kijk jij naar zulke spelers?
Dat soort jongens interesseren mij natuurlijk het meest. Ze komen om de een of andere manier altijd in situaties waar ze niet uit kunnen komen. Geloof me, Drenthe heeft echt een goede mentaliteit, maar hij is recht voor z’n raap. Als hij het ergens niet mee eens is, zegt hij dat. Dat is hij gewend vanuit zijn opvoeding. Trainers vinden dat niet leuk. Ik weiger te geloven dat jongens zoals hij een slechte mentaliteit hebben. Natuurlijk is hij niet altijd slim geweest en heeft hij fouten gemaakt, maar dat is ook menselijk.

Waarom gaat zo’n carrière dan niet zoals iedereen verwachtte?
Het is een soort vicieuze cirkel waar spelers in komen. Je moet ook mensen in je omgeving hebben die je eruit kunnen halen, en zorgen dat je informatie tot je neemt of krijgt waardoor je verder komt. Een jongen als Stefan de Vrij redt zich makkelijker. Hij ziet dat hij bij Feyenoord fysiek tekort komt, en begint met extra krachttraining. Hij is twee keer zwaar geblesseerd geweest, maar komt terug. Hij traint met speciale hersteltrainers.

Is dat intrinsieke motivatie die sommige spelers nou eenmaal hebben en niet meer bij te leren is?
De Vrij heeft zijn motivatie omgezet in de vraag wat hij nodig heeft. Van daaruit bedacht hij hoe dat te krijgen, wie hij moest bellen. Dat gaat hem makkelijker af dan een jongen als Drenthe. Die ziet wel dat het niet lekker gaat, maar moet dan eerst definiëren waar het aan ligt en dan bedenken wie hem kan helpen. Veel spelers hebben de intrinsieke motivatie wel, maar de volgende stap zetten kan het probleem zijn.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.