Met het hypen van spelers als Nouri is het wachten tot het misgaat

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Met het hypen van spelers als Nouri is het wachten tot het misgaat

Elke week schrijft Martijn Neggers een sportcolumn voor VICE Sports over het theater achter het Nederlands voetbal. Neggers staat erbij en kijkt ernaar.

De laatste weken zingt de naam Abdelhak Nouri rond op Twitter, in kranten en in praatprogramma’s op televisie en op YouTube. De jonge jongen lijkt de hoop van de wederopstanding van het Nederlands voetbal op zijn schouders te dragen. Bij Studio Voetbal wordt er zelfs over hem gezegd dat ‘hij voetbal is’. Na de bekerwedstrijd tegen Kozakken Boys – waar zijn spel, toegegeven, een lust voor het oog was – maakt hij in een knullig en amateuristisch televisiefragment een een-tweetje met een journalist, waarin hij net iets te hard, zodat Peter Bosz hem net kan horen, om een plekje in de basis bedelt. Abdelhak Nouri is de ‘new kid on the block’ . De nieuwe voetballer die het helemaal gaat worden. En daar begint volgens mij het hele gelazer.

Advertentie

De voetballerij is een harde wereld, voor jong en oud. Mensen die jarenlang zorgvuldig werken om een carrière op te bouwen, kunnen in een jaartje onderpresteren bij, laten we zeggen, FC Groningen ineens hun baan, droom en toekomst tegelijk kwijt zijn. Niet voor niets horen we elke keer weer dat voetballers van het pad slingeren, en hun vers verdiende inkomen vergokken, verbrassen, of het uitgeven aan andere dingen die hun loopbaan niet per se bevorderen.

De voorbeelden van potentiële topvoetballers die het grotemensenleven niet aankunnen zijn eindeloos. Ik hoef niet eens te beginnen over de Royston Drenthes en de Andy van der Meijdes van deze wereld. Deze jongens zijn nog tieners op het moment dat ze hoog op een voetstuk geplaatst worden, door volwassen mensen als journalisten en supporters. Maar het zijn tieners, in de meest labiele fase van hun leven. Sommigen komen net uit de puberteit, anderen zitten er nog net een klein beetje in. Het zijn vormende jaren waarin je gebaat bent bij rust en bij stabiliteit, niet bij het wekelijks te horen krijgen dat je hét nieuwe exponent van het Ajaxvoetbal bent, en dat volk en vaderland al jaren op jouw dribbels en jouw passeerbewegingen zit te wachten. Ik ben een beetje bang dat het wachten is tot het misgaat.

Ik vraag me oprecht af hoeveel aandacht er is voor dit soort jongens, op het gebied van volwassen worden als mens, én als potentiële Ajax-superster. Zijn er opvoeders, docenten of psychologen die hun bijspijkeren in het relativeren van hun roem? Die hun leren omgaan met de druk van de publieke opinie (positief óf negatief)? Die hun leren dat die ene goal op zondag ook maar relatief is, en dat dat soms eventjes lastig te begrijpen is, als je door vijftigduizend man toegezongen wordt? Is er een team van mensen dat constant bezig is ze met hun voeten op de grond te houden? Of, om als Wim Kieft te spreken, ervoor te zorgen dat ze niet teveel in zichzelf gaan geloven?

Advertentie

Het zijn namelijk gewoon nog halve pubers, dus de kans dat ze dat wel gaan doen is ongelofelijk groot én begrijpelijk. Nu de Eredivisie steeds jonger lijkt te worden, komt steeds meer op het bord van steeds jongere jongetjes te liggen. Eredivisieclubs zouden er verstandig aan doen om daar extra op in te spelen.

Maar daarin ligt volgens mij een mooie rol voor al die spelers die al voor de eindstreep onder de roem bezweken zijn. Voeg een of twee van dat soort jongens toe aan je staf, die samen met een team van professionele pedagogen en opvoeders de jonge jongens begeleiden richting een stabiel bestaan. Laat die gasten een opleiding maatschappelijk werk doen, en geef ze een functie in de staf van de voetbalclub waarin ze op die manier van waarde kunnen zijn voor de jongens die in de laatste, moeilijke en labiele fase van hun puberteit zitten. Laat ze een vrolijk maar leerzaam voorbeeld zijn van hoe je van het pad kunt dwalen.

Dat de ochtend na zijn wedstrijd tegen de Kozakken Boys, Glenn Helder ineens met een pak gevulde koeken bij Abdelhak voor de deur staat, voor een kop koffie. Laat ze praten over hoe hij geworsteld heeft met zichzelf bij het grote Arsenal. Hoe groot de kloof was, waar hij in gedonderd is. Laat Nouri alles vragen aan Glenn wat-ie wil vragen. En als hij niets te vragen heeft, laat Glenn het dan allemaal zelf maar vertellen. Dat ze samen in de auto van Glenn stappen en naar de Arena rijden.

Advertentie

‘Heb je je kliko buiten gezet, Ab?’

‘Nee, man,’

‘Oké, doe dat eerst effe, dan rijden we daarna naar het stadion.’

En terwijl Abdelhak Nouri zuchtend zijn gordel losklikt en de vuilnisbak aan de straat zet, sms’t Helder naar Peter Bosz:

Ben even langs geweest. Beetje gepraat. Komt goed. Hij zet even zijn kliko buiten en dan rijden we samen naar Ajax.

Mij lijkt het wel wat.