De Iraniër die zijn zevenjarige zoontje via LinkedIn naar Ajax wil brengen

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

De Iraniër die zijn zevenjarige zoontje via LinkedIn naar Ajax wil brengen

"Ik heb online een lijst opgezocht met de beste jeugdopleidingen ter wereld. Die benader ik."

Afgelopen maand werd ik op LinkedIn toegevoegd door het account van Parsa Esfandiari, met de profielomschrijving “7 Years Old Super Talented Kid (footballer)”. Locatie: Iran. Verder bevatte het profiel niet zoveel informatie, op een paar filmpjes na en een linkje naar AS.com. De Spaanse boulevardkrant bleek deze Parsa uitgeroepen te hebben tot een van de grootste voetbaltalenten ter wereld.

Parsa had al flink wat connecties – meer dan vijfhonderd – waaronder veel bekende namen uit de Nederlandse voetbalwereld. Zo is het profiel gelinkt aan Jan Olde Riekerink (hoofdtrainer Galatasaray), Thijs Slegers (manager perszaken PSV), Rene Moonen (scout Manchester United) en Willem Weijs (jeugdtrainer Ajax). Het leek me sterk dat een zevenjarig jongetje uit Iran deze linkedinpagina uit de grond had gestampt.

Advertentie

Ik accepteerde de uitnodiging en stuurde een berichtje. Al snel kreeg ik antwoord van Ali, de 39-jarige vader van Parsa, die het account heeft aangemaakt voor zijn zoontje. Ali ziet Parsa als een supertalent en wil hem graag naar een Europese jeugdopleiding brengen. Zo makkelijk gaat dat echter niet vanuit Iran. Ik nodigde Ali uit voor een Skypegesprek, om inzicht te krijgen in zijn situatie.

VICE Sports: Hallo Ali, hoe ziet jouw leven eruit in Iran?
Ali Esfandiari: Mijn vrouw en ik wonen in Teheran met Parsa, ons enige kind. Hij is dol op voetballen. Ik heb een lokaal bedrijfje in de IT, met een paar werknemers. Door economische sancties, die Iran opgelegd kreeg uit het westen, was er lange tijd weinig groei hier. Maar ons leven is oké, niet slecht. Daar werk ik hard voor.

Hoe is Parsa begonnen met voetballen?
Toen Parsa drie was, was hij al de hele tijd op zoek naar een bal om mee te spelen. Thuis liep hij constant met die bal rond te rennen. Op zijn vijfde vroeg hij de hele tijd of hij bij een voetbalclub mocht spelen. Maar kinderen van die leeftijd kunnen nog niet bij voetbalclubs in Iran. Ze zeiden dat we terug moesten komen als hij acht of negen jaar was. Bij Tehran Javan kreeg hij uiteindelijk de kans om een keer mee te trainen met acht- en negenjarigen. De trainers waren meteen enthousiast. Maar het feit dat Parsa altijd moet trainen met veel oudere jongens, is ook het probleem hier.

Advertentie

Waarom?
Hij wordt altijd geschopt, omdat hij kleiner en sneller is dan de andere jongens. Ze rammen hem gewoon onderuit. Maar als hij met leeftijdsgenoten speelt in Iran, is Parsa veel te goed. Dan dribbelt hij langs iedereen, omdat hij een voorsprong heeft. Hij speelt nu bij de club Jahan Gostar met elfjarige jongens en heeft elke vrijdag techniektraining bij voetbalschool Arya Caspian. De beste voetbalacademie van Teheran is FC Kia, maar de minimumleeftijd daar is elf jaar en het is drie uur reizen van ons huis. Dat is te ver.

Hoe kwam je op het idee om een linkedinpagina te maken voor je zoontje?
Ik had al een instagramaccount voor Parsa met bijna 70.000 volgers. Door mijn werk ben ik bekend met social media, dus ik wist dat ik ook de stap naar LinkedIn moest maken om in contact te komen met professionals met connecties in de voetbalwereld, die me kunnen adviseren. In Iran is het bijna onmogelijk om je te ontwikkelen tot profvoetballer. Dus ik wil voor Parsa vooral in contact komen met scouts van Europese clubs. De mensen die Parsa volgen op Instagram zijn gewoon volgers, geen experts uit de voetbalwereld.

70.000 volgers, dat is best veel voor een instagramaccount van een zevenjarig jongetje.
De eerste volgers waren vooral Iraniërs die gewoon van voetbal houden. Ik plaatste er filmpjes van Parsa’s acties op en het account groeide vanzelf. Maar afgelopen jaar werd Parsa uitgenodigd voor een item op de Iraanse televisie, bij een goed bekeken sportprogramma. Parsa was er te gast en ze lieten beelden van het instagramaccount zien. Toen explodeerde het en kregen we er tienduizenden volgers bij.

Advertentie

Heb je ook zoveel succes op LinkedIn?
Ik heb inmiddels met scouts van meerdere clubs contact gehad. FC Barcelona was geïnteresseerd en nodigde Parsa uit, maar hij kreeg geen visum. Ik heb ook met geïnteresseerde scouts van Real Madrid, Chelsea, Ajax, Liverpool en FC Porto gesproken. Thaise en Qatarese clubs hebben Parsa ook uitgenodigd, maar die heb ik afgewezen, omdat ik wil dat Parsa beter wordt als voetballer. Het gaat nu niet om geld. Het grote probleem met Europese clubs is alleen dat we dan visa moeten regelen en de FIFA treedt ook hard op tegen transfers van jonge spelers. Een scout die werkt voor Ajax, Mangalie Dewkoemar Jack, zei dat hij Parsa graag naar Ajax wilde halen, maar dat het niet kan door de regelgeving. Hij blijft Parsa volgen.

Volgens de regels mag Parsa nog zeker negen jaar niet naar het buitenland.
Ja, Parsa moet zestien zijn. Dat is te oud, tijdverspilling.

Heeft het wel zin om mensen toe te voegen op LinkedIn als de situatie de komende negen jaar niet gaat veranderen?
Als ik voor mezelf werk kan regelen in een stad waar zo’n club speelt, dan kan Parsa meeverhuizen. Alleen dan kan het op een legale manier. Veel mensen zeggen dat ze Parsa een Europese jeugdopleiding in kunnen loodsen als ik ze geld betaal, maar dat wil ik niet. Dit moet op de goede manier gebeuren. Het gaat om de toekomst van Parsa.

Kom je veel van zulke oplichters tegen via LinkedIn?
Sommige mensen zijn echt behulpzaam, zoals een Italiaanse trainer die tips gaf over het linkerbeen van Parsa. Dat zou te stijf zijn. Maar veel mensen zijn uit op geld. Er zat er eentje tussen die zei dat hij Parsa naar de jeugdopleiding van Manchester City kon brengen als ik 30.000 euro betaalde. Anderen willen dat Parsa een contract tekent, maar ik wil nog helemaal niet dat Parsa een contract tekent. Daar is hij nog veel te jong voor. Sommigen zeggen juist dat zij alles kunnen betalen om Parsa binnen te halen bij een club of een trainingskamp voor marketing, maar ik wil niet dat Parsa in zijn eentje weggaat. Hij wordt ‘s avonds vaak wakker, dan vraagt hij om zijn mama. Het zou niet gezond zijn om hem in zijn eentje weg te laten gaan.

Advertentie

Hoe reageer je meestal op dat soort mensen?
Ik accepteer niet zomaar alles. Meestal laat ik ze gewoon praten en stuur ik niks terug. Dan weten ze wel dat de interesse niet wederzijds is. Het is lastig om snel een goed beeld van iemand te krijgen via het internet. Soms zie ik niet meteen dat het om een slecht iemand gaat. Ik probeer op mijn hoede te zijn en wil me niet inlaten met slechte mensen. Dat zou slecht zijn voor Parsa’s reputatie.

Denk je niet dat Parsa veel te jong is voor al dit soort activiteiten?
Eerlijk gezegd denk ik juist dat het al te laat is. Dat heeft allemaal te maken met de talentontwikkeling in Iran. We gaan nu met tien kilometer per uur, terwijl Parsa op betere voetbalscholen met twintig kilometer per uur zou kunnen gaan. Elke dag die voorbijgaat, voelt als een verloren dag.

Hoe weet je dat Parsa straks wel echt een leven als profvoetballer wil?
Als Parsa gaat slapen, zegt hij zijn voetbal welterusten. Als hij wakker wordt, zegt hij de bal goedemorgen. Ik weet zeker dat de bal zijn leven is. Als dat niet zo was, zou ik hem nooit proberen die kant op te pushen. Parsa hoeft van mij niet per se bij Barcelona of Real Madrid te eindigen. Ik wil dat hij gelukkig wordt. Hij houdt van de bal, dat is op dit moment zijn leven, dus ik doe er alles aan om van hem de beste te maken. Uiteindelijk moeten de puzzelstukjes op hun plek vallen.

Wat vindt je vrouw van alle moeite die je doet?
Mijn vrouw wil niet weg uit Iran. Ze is heel hecht met haar familie hier en het land op zich. Voor haar is het geen uitgemaakte zaak. Ik zou het zelf ook prima vinden om in Iran te blijven wonen, want het is oké hier. Maar voor Parsa is het beter om hier weg te gaan en dat beseft ze wel. We zien het als onze plicht om Parsa zijn talent te laten ontwikkelen.

Advertentie

Het klinkt alsof je het gevoel hebt dat je je zoontje in de steek laat.
Ik doe mijn best, dus ik heb niet het gevoel dat ik Parsa in de steek laat. De omgeving hier en het Iraanse voetbal laten Parsa in de steek. Er zijn veel voorbeelden van Iraanse spelers die hun talent hebben verspild door te lang in Iran te blijven. De beste spelers zijn goed geworden in Europa. Hier in Iran doe ik alles wat ik kan en heeft Parsa de top voor zijn leeftijd al bereikt.

Hoe selecteer je de clubs die je benadert, zoals Ajax?
Ik heb online een lijst opgezocht met de beste jeugdopleidingen ter wereld. Die benader ik. Iedereen is lovend over Ajax. De trainers die ik spreek, zeggen allemaal dat Parsa het vooral van zijn techniek moet hebben, waardoor hij beter bij een land als Spanje of Nederland past dan bijvoorbeeld Engeland of Duitsland, waar het voetbal fysieker is.

Maar toch, Ali, is de kans groot dat Parsa het eerste elftal niet haalt, zelfs als het lukt om hem de komende jaren naar een club als Ajax te krijgen.
Waarom zou hij het eerste elftal niet halen?

Dat is niet ondenkbaar, omdat het niveau in Europa hoger is. Veel jongens die op hun zevende als groot talent gelden, halen het eerste elftal uiteindelijk niet.
We zijn daar niet bang voor. Als we bang zouden zijn, zouden we deur nooit uit gaan, omdat je daar onder een auto terecht kan komen. We moeten het gewoon proberen. Maar als er bijvoorbeeld blessures zijn, of Parsa het niet haalt, weten we in ieder geval dat we er alles aan gedaan hebben. Dat betekent niet het einde van de wereld.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.