Waarom Studio Voetbal alle plezier uit je zondagavond zuigt

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Waarom Studio Voetbal alle plezier uit je zondagavond zuigt

Elke week schrijft Martijn Neggers een sportcolumn voor VICE Sports over het theater achter het Nederlands voetbal. Neggers staat erbij en kijkt ernaar.

Ik kan kort zijn over de lange uitzending van Studio Voetbal van gisteravond: die had ik beter niet kunnen kijken. In één uur ben ik ongeveer zeven jaar ouder geworden. Het probleem is niet alleen dat het programma vaak niet grappig is, maar er werd gisteravond wederom met heel veel woorden heel weinig gezegd.

Vorige week was het ook al geen feest, met Co Adriaanse aan tafel. Maar daar kun je in elk geval nog een avond lang om lachen – al is het maar omdat de man zó overtuigd is van zichzelf dat zelfs rede en ratio geen vat meer op hem hebben.

Advertentie

“Goh, Co,” begon Tom vorige week voorzichtig. “Heeft PSV tegen Atlético een kans?”
“Als ik de kans in percentages uit moet drukken?”
“Ja, doe eens.”
“Dan is die kans zeer gering.”
“Oké, Co. Dank je wel.”

Laat ik dat eens vertalen naar gewonemensentaal:

“Goh, slager, hoeveel kosten die slavinken?”
“Wil je het op de cent nauwkeurig weten?”
“Ja, heel graag.”
“Best wel weinig, hoor.”
“Oké, slager. Dank je wel.”

Studio Voetbal is de belangrijkste voetbaltalkshow van Nederland. Op de zondagavond op NPO1, beter kan je het niet hebben. Dat brengt wel een verantwoordelijkheid met zich mee. Juist op de plek waar keihard, kritisch en onversneden in moet worden gegaan op de staat van het Nederlands voetbal, verzandt elke discussie in lachwekkend gezwets. Maar hoe dom het ook allemaal overkomt, we kunnen in elk geval nog een beetje lachen om de percentages van Co.

Helaas lijkt het erop dat de regisseur van het programma ons dat gelach ook wil ontnemen. Vorige week moet de redactie van het programma op maandagochtend bij elkaar zijn gekomen voor een klein overleg. Op de agenda stond het belangrijkste punt van die week: hoe kunnen we dit programma nóg kutter maken . De brainstorm bracht tal van ideeën naar boven.

We spreken af dat er niet meer gelachen mag worden.

We vragen Bert van Marwijk en dan laten we hem beelden zien van de jeugd van Saoedi-Arabië, maar blijven wel lekker veilig weg bij de morele bezwaren aan werken voor dat land.

Advertentie

We gaan proberen het nóg korter over de grootste wedstrijd van week te hebben.

We gaan eens proberen hoe we Sjoerd van Ramshorst nóg ongemakkelijker in en uit het beeld kunnen krijgen.

We laten onze stagiaire zich verkleden als Daniël de Ridder, en dan laten we hem de hele avond dingen zeggen die werkelijk níets toevoegen aan het gesprek.

De uitzending van gisteren was een treurig dieptepunt van een televisieprogramma waar ik ooit, in een ver verleden, nog wel de tv voor aan wilde zetten. Studio Voetbal is verworden tot een programma dat alle plezier uit je zondagavond wegzuigt. Een programma dat je doet afvragen: lachen, wat was dat ook alweer? De mannen aan tafel zijn frontsoldaten van de bond tegen humor en diepgang.

Mannen als Pierre van Hooijdonk, Bert van Marwijk en Daniël de Ridder zijn die ene oom die op alle familiefeestjes een hele avond gaat zitten praten over voetbal, met een blokje kaas en een augurkje in zijn hand. Na twee glazen bier wordt het praten mopperen, en na zes glazen wordt hij boos. Als je probeert met een grapje of twee de sfeer wat op te krikken, slaat hij hard met zijn glas op tafel. ‘Voetbal is geen grapje.’ Ondertussen staat je tante huilend in de keuken, en zitten je neefjes en nichtjes apathisch te blowen in het schuurtje. Precies die oom, dat zijn de mannen van Studio Voetbal.

Als je voetbal serieus wil behandelen, ga dan ook echt in op de materie. Dat kan prima. Kijk bijvoorbeeld eens hoe de jongens van FC Afkicken bezig zijn op Youtube, of lees wat artikelen van Catenaccio. De kennis is er en er zijn mensen die daar graag op een informatieve en kennisverrijkende manier over praten. Maar die mensen zitten niet aan tafel bijStudio Voetbal.

Advertentie

Toen ik gisteren dacht dat het Studio Voetbal niet slechter kon worden, begonnen ze over het praten tegen scheidsrechters. Oom Pierre heeft het hoogste woord. “We moeten gewoon afspreken dat alleen de aanvoerder nog in de buurt mag komen van de scheidsrechter. Dat alleen hij nog mag praten,” begint hij ernstig. Daniël de Ridder valt hem bij. Hij had vroeger ook wel eens dingen tegen de scheidsrechter gezegd die niet door de beugel konden.

“Oh, Daniël, wat dan?”
“Nou. Ehh… Nouja… Kijk uit je doppen en zo.”
“Oké, dank je, Daniël. En jij Pierre?”
“Nou, er kwamen wel eens wat godvers voorbij.”

Na deze twee schokkende bekentenissen van Pierre en de NPO-stagiaire die zich verkleed had als Daniël de Ridder, komt Nathan Rutjes ter sprake. Nathan, de sportiefste jongen van de eredivisie, had in een interview gezegd dat hij niet boos was op de scheidsrechter en dat zijn teamgenoten – die rood kregen vanwege praten – zelf nog wel zouden gaan beseffen dat ze zichzelf en hun eigen team benadeeld hadden. Tom vraagt aan Pierre wat hij daar dan van vindt, als hij inderdaad meer sportiviteit wil op de velden.

Even krijgt Pierre de glimmende blik in de ogen van een VMBO-zitteblijver. Je ziet hem denken hoe hij het kleinste jongetje van zijn gymklas nog meer voor lul kan zetten, door zijn spijkerbroek onder de douche te gooien of door zijn boekentas aan die ene hoge boom te hangen waar Nathan net niet bij kan. Of natuurlijk door zijn splinternieuwe petje doormidden te knippen.

Advertentie

“Dan snap ik dat-ie maatschappelijk voetballer van het jaar is geworden,” antwoordt Pierre, met zijn tong tussen zijn kiezen. “Voorbeeldfunctie…”
“Nou nog een paar wedstrijdjes winnen,” vult Bert zijn tafelgenoot aan.

Om Bert en Pierre heen wordt een beetje smalend gegniffeld. De Grote Pierre van Hooijdonk wijst de kleine Nathan Rutjes terug de hoek in. Ook hier weer is het tekenend voor het programma dat, net als bij Co Adriaanse, niemand op het idee komt om daar eens over door te vragen bij Van Hooijdonk. Er is niemand die de mannen even op hun nummer zet.

Waarschijnlijk zal het Nathan een rotzorg zijn, maar voor de kijkers van Studio Voetbal is het een probleem. Er moet snel iets veranderen, want het programma is zijn eigen houdbaarheidsdatum al ver voorbij.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.