Van Muay Thai-kampioen naar IS-strijder: het leven en de dood van Valdet Gashi

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Van Muay Thai-kampioen naar IS-strijder: het leven en de dood van Valdet Gashi

Valdet Gashi was een 28-jarige man met een geweldige toekomst voor zich.

Hij had een lieve vrouw, twee prachtige kinderen en een succesvolle carrière als professioneel Muay Thai-vechter. In Juni 2015 veranderde dat definitief toen een gezamenlijke vriend de volgende waarschuwing op Facebook plaatste:

“Voor degenen die het nog niet weten: Valdet Gashi heeft zich aangesloten bij de Islamitische Staat. Ik stel voor we hem allemaal ontvrienden op Facebook om te laten zien dat onze sport zulke bullshit niet aanmoedigt. Ik ben teleurgesteld in hem, want hij was altijd een goede vriend voor mij. Die vriendschap is nu voorbij. Een man die vrijwillig zijn vrouw en twee kinderen verlaat om iemand anders zijn oorlog te vechten verdient geen enkel respect.”

Advertentie

Voor bijna iedereen in de Muay Thai-gemeenschap was dit ontzettend onverwacht. Vooral degenen die zijn carrière hadden gevolgd en hem persoonlijk kenden, wisten niet wat ze moesten denken. Valdet vertelde zelf nog op Facebook over zijn wil om te vechten in Syrië. Hij vroeg daarbij aan zijn vrienden of ze geen conclusies wilden trekken zonder het hele verhaal te weten.

Het maakte niet uit. Gerapporteerd. Verwijderd. Geblokt. De sportheld werd een sociale paria. Vrienden keerden hem de rug toe en hoopten zelfs dat hij zou sterven.

“Ik hoop dat een drone hem pakt,” zei iemand.

“Geniet van je babymoordende kameraden, zieke idioot,” zei een ander.

Niemand zag hem nog als een Muay Thai-kampioen.

Na dat moment in juni 2015 bleef het een tijdje stil. Veel prominente jihadstrijders, waaronder Valdet, werden door hogere IS-officieren verplicht om te stoppen met social media, omdat de tegenstanders dan hun locatie konden vaststellen voor drone-aanvallen. Valdet werd al snel van de achterhoede naar de frontlinie verplaatst. Op 4 juli 2015 werd bekend dat hij tijdens een gevecht was gedood in Noord-Syrië.

Toen ik dit hoorde kwam voor mij de wereldwijde oorlog tegen terrorisme opnieuw te dicht bij huis. Eerst waren het zes kinderen van mijn oude school in Londen, die voor IS gingen vechten en dat niet overleefden. Nu was een jongen die ik nog van de professionele vechtwereld in Bangkok kende hetzelfde overkomen.

Advertentie

Wat maakte hem zo opgefokt dat hij bereid was om alles achter te laten om te gaan vechten voor IS? Het is niet alsof ze te weinig aanmeldingen hebben. Volgens de VN zouden ongeveer 21.000 buitenlanders zich hebben aangesloten bij IS in Syrië en Irak.

In een telefooninterview met Zwitserse media vlak voor zijn dood werd hij gevraagd naar zijn motivatie om zich bij IS aan te sluiten. Valdet antwoordde dat hij zich had aangemeld “om hulp en antwoord te zoeken.”

Ik denk dat er meer achter zat. Valdet was namelijk een boze, jonge man. Maar hij was, in tegenstelling tot andere boze mannen, geen anonieme loser. Hij was viervoudig wereldkampioen in een van de hardste sporten ter wereld. Van binnen was hij een idealist, die meer wilde dan alleen de reputatie van een bokser. Hij wilde dat er een Islamitisch Kalifaat zou komen.

Voor Valdet, en vele anderen, leek het strijden voor IS een nobel doel met de kans op een eervolle dood. Hij was een romanticus, maar ook een idioot. Hij had in Bangkok moeten blijven bij zijn vrouw en kinderen.

Ik denk liever terug aan de man die hij was. Stil. Bescheiden. Aardig. Respectvol. Valdet was de onverslaanbare combinatie van een gentleman en een topsporter. En hij was de koning van de ring. Hij was viervoudig wereldkampioen en had zelfs nog met Shuki Rosenzweig gevochten, een oude vriend uit de Rompo Gym in Bangkok.

Vroeger, in Bangkok, kwam ik hem overal tegen. Vechtend in de sportschool, aan de weg werkend in Lumpini Park, op de achterbank van een taxi, op de lange houten banken van 96 Penang, een kebab etend met zijn vrienden in de Arabische buurt. Dankzij zijn grote baard, vriendelijke ogen en warme glimlach was Valdet niet te missen.

Advertentie

Nu, ruim een jaar na zijn trieste dood, denk ik nog vaak aan de tegenstrijdige, onzekere en vage mediaberichten over zijn dood. In de mist van de oorlog kan je het zicht op de “feiten” verliezen.

Valdet vertelde in het telefooninterview met de Zwitserse media dat hij langs de Eufraat, een rivier dicht bij de Turkse grens, met IS patrouilleerde om te zoeken naar smokkelaars en goederen. Maar volgens het Syrian Observatory for Human Rights (SOHR) was Valdet gearresteerd voor een poging tot vluchten en zat hij in een gevangenis in Manjeb, een stad ten noorden van Aleppo. “Betrouwbare bronnen” zouden het SOHR verteld hebben dat IS de wereldkampioen had geëxecuteerd voor zijn vluchtpoging. Valdet zou geschrokken zijn van alles wat IS deed en ging op zoek naar een kans om te ontsnappen naar Duitsland. Tussen 2014 en juli 2015 bevestigde SOHR 143 executies van ISIS-strijders voor verlating. Misschien was Valdet er een van, misschien ook niet.

Om dichter bij de waarheid te komen, zette ik mijn persoonlijke theorieën even opzij en ging ik de discussie aan met de man van het eerste facebookbericht.

“Valdet vond het geweldig daar, man. Hij had de tijd van zijn leven,” wist hij mij te vertellen. Deze draai aan het verhaal haalde hij uit de facebookreacties van de broer van Valdet. “Luister naar de propaganda die ze maken. Valdet is dood. Je kunt dit gekke idee dat hij aan het vluchten is niet bewijzen.”

Hij heeft ergens een punt. We weten inderdaad niks zeker en kunnen niks bewijzen. Er is nog altijd veel onduidelijkheid over de oorlog tegen IS. Ik weet nog steeds niet waarom hij plotseling vertrok of hoe hij precies aan zijn einde kwam. Ik weet alleen wel dat hij niet de man is die ik ooit kende. Geloof het of niet, hij had ooit een geweldige toekomst voor zich.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.