Liesette Braams laat mannen in de racewereld met gierende banden achter zich

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Liesette Braams laat mannen in de racewereld met gierende banden achter zich

Vorig jaar deed Formule 1-baas Bernie Ecclestone nogal wat stof opwaaien met zijn denigrerende woorden over vrouwen.

Vrouwen in de Formule 1 zouden volgens hem niet serieus worden genomen. Sterker nog, ze zouden fysiek niet eens in staat zijn om in de koningsklasse van de autosport te presteren.

Liesette Braams (45) is een van de weinige vrouwen in de top van de Nederlandse autosport.Momenteel racet ze niet, omdat ze tegen kanker vecht. Toch sprak ik haar over hoe zij zich staande houdt in deze door mannen gedomineerde wereld, over hoe zij zich inzet om de positie van de vrouw daarin te verbeteren en over de strijd tegen haar ziekte.

Advertentie

VICE Sports: Hoi Liesette, ik moest aardig zoeken naar vrouwen die hoog in de autosport zitten. Wereldwijd zitten er in de Formule 1 zelfs maar tien. Hoe komt dat?
Liesette Braams: Ja jammer hè. Het is nog steeds een door mannen overheerste wereld. Toch zie je langzaamaan een verschuiving plaatsvinden. Waar ik de eerste vrouw was in de GT4, zijn er inmiddels een aantal damesteams ontstaan. Maar het is ook vooral een hele dure hobby en daardoor dus sowieso niet voor veel mensen weggelegd.

Wat vind jij van de uitspraken van Ecclestone, een vooraanstaand figuur in de racewereld, over vrouwen en de autosport?
Natuurlijk ben ik het daar niet mee eens. Een kleine nuance is wel op z’n plek: het is feitelijk juist dat de mannelijke anatomie verschilt van die van een vrouw en dat vrouwen van nature andere nekspieren hebben. Tijdens het racen krijgen de nekspieren flink wat te verduren door de G-kracht en de vrouwelijke anatomie kan die krachten op de nek minder aan. Maar dat betekent niet dat wij het niet kunnen; er zijn andere manieren om die nekspieren te trainen.

Maar je bent wel ‘one of the guys’ en in die wereld moet je je kunnen handhaven. Zo hoorde ik laatst dat een van de damesrijders in Spanje niet in haar stoel geholpen wilde worden door onbekende monteurs, want dan zouden onbekenden haar borsten moeten aanraken. Als ik dat hoor denk ik: ja even normaal doen zeg, je wordt alleen in je stoel geholpen. Zelf moet je als vrouw ook niet gaan opvallen vanwege je geslacht.

Advertentie

Foto’s door Rebecca Camphens

Maar toch ben jij de levende uitzondering. Je behoort tot de wereldtop bij de BMW-rijders en werd vier keer gehuldigd als beste vrouwelijke coureur.
Ja. Alhoewel ik natuurlijk niet de Formule 1 rijd, maar een andere klasse, de GT. Maar ook in deze tak van sport domineren mannen. Omdat in de GT ook weinig vrouwen racen, zijn de wedstrijden gemengd. Nog steeds gebeurt het wel dat ik verbaasde koppies zie, als ik mannen inhaal – heerlijk vind ik dat. Je moet je alleen wel eerst echt bewijzen voordat ze je serieus nemen, terwijl mannen dat minder hoeven.

Hoe heb jij de sport ontdekt?
Toevalligerwijs. Ik vond autorijden altijd al leuk, maar had geen idee hoe het werkte. Toen mijn man in 2007 over racen begon, dacht ik: gaaf, dat wil ik ook. We hebben samen onze licentie gehaald en sindsdien hebben we er samen een hobby bij, alhoewel die een beetje uit de hand is gelopen. Waar andere stellen in matchende jassen en op matchende fietsen tochten maken, gaan wij samen naar het circuit om te racen. Of ik hem ooit zou laten winnen? Nee, maar hij mij ook niet hoor.

Toch draag je niet voor niets de bijnamen ‘Racing Queen’ en ‘Speed Diva’.
Die namen heb ik niet zelf bedacht hoor. Ik denk dat mijn Nederlandse volgers het vooral gewoon leuk vinden dat er een vrouw serieus meedoet in deze wereld, waardoor je al snel op een voetstuk wordt geplaatst. Wat soms ook wel lastig is, want mensen verwachten daardoor al snel dat je goed bent, terwijl je gewoon probeert wat je kan. Maar het is heel cool als het publiek uit hun dak gaat als ik win.

Advertentie

Je bent ook onderdeel van de Racing Diva’s. Kun je daar iets over vertellen?
In 2012 maakten we een succesvol debuut in Dubai met dit team, bestaande uit vijf dames. Dagen door het zand crossen, heel vet was dat. Momenteel ben ik onderdeel van het Las Moras Racing team, bestaande uit twee dames en twee heren, waaronder mijn man. Daarmee zijn we zelfs naar India geweest, bizar was dat. We moesten continu begeleid worden door bewakers en het publiek ging helemaal uit z’n dak.

Je zoon en man racen dus ook. Hebben jullie het thuis eigenlijk ooit over iets anders?
Nou, ik moet bekennen dat het aan tafel wel vaak het gespreksonderwerp is. Helemaal nu het raceseizoen weer bijna gaat beginnen. Onze levens bestaan sowieso voor een groot deel uit racen. Voorheen speelden onze levens grotendeels op het circuit af, want één van ons moest altijd wel racen. Dan gingen we op woensdag met de camper naar het circuit toe, trainden we donderdag en vrijdag en waren de wedstrijden in het weekend. De racewereld is wat dat betreft één grote familie.

Wat vind jij eigenlijk van de hooggehakte en vaak blote ‘pitspoezen’?
Wij noemen ze grid girls, maar pitspoezen klinkt eigenlijk wel leuker. Tja, natuurlijk zijn deze vrouwen enorm geseksualiseerd en waar ze in de jaren zestig een braaf sjaaltje droegen, wordt het steeds bloter. Maar het hoort er wel een beetje bij in deze sport; het is onderdeel van de show. Zelf wacht ik nog steeds op de dag dat er een leuke, gespierde vent voor mijn auto staat. Kom maar op.

Advertentie

Hoe vergroot jij de kansen van vrouwelijke coureurs?
Ik vind het heel cool dat ik een voorbeeld ben geworden voor meisjes en jonge dames die ook de racewereld in willen of er al in zitten. Ik geef dan ook vaak tips en aanwijzingen als ik op het circuit ben. En ik vind het heel leuk om deze meiden af en toe les te geven. Het is de hoogste tijd dat het vrouwelijke aandeel wordt vergroot. Daarnaast krijg ik regelmatig berichtjes van moeders die vragen wat ze het beste kunnen doen voor hun dochter als ze goed kan karten. Dan adviseer ik ze eerst een grote zak geld mee te nemen, haha.

Hoe is de verhouding tussen vrouwen onderling in de racewereld?
Er is zeker een onderlinge damesstrijd. Maar dat is misschien wel vrouweigen toch? Je wil altijd beter zijn dan andere vrouwen. Maar zodra je de helm opzet, zie je niet meer of er een vrouw of man achter het stuur zit.

Nu zet je je niet alleen in voor de plek van vrouwen in de racewereld, maar ben je ook nog bezig met je eigen strijd tegen kanker. Kun je daarover vertellen?
In 2014 werd ik gediagnosticeerd met kanker en ook nog eens met een variant die je bijna nooit hoort: anuskanker. De meest verkeerde vorm op de meest verkeerde plek. Ook in de sport die ik beoefen, omdat je dat bij uitstek zittend doet. Ik heb simpelweg domme pech. Mijn artsen geven mij 30 tot 50 procent kans dat ik er over vijf jaar nog ben, dus misschien ga ik het niet redden. Maar ik vecht er hard voor om in leven te blijven.

Advertentie

Ook zet je je voor stichtingen in om kanker en stoma’s bespreekbaar te maken. Ligt er een taboe op kanker vind je?
Absoluut. Veel mensen durven het woord kanker niet eens te noemen. Maar door er niet over te praten, maak je het minder toegankelijk. Zoveel mensen hebben het helaas, maar het blijft een enge ziekte. Als je het vertelt, weten mensen niet wat ze met je aan moeten. Ze denken direct dat je doodgaat, maar dat hoeft helemaal niet.

Voordat ik zelf ziek werd, had ik geen idee wat een stoma was. Maar ik leerde dat het niet alleen maar vies en poep op je buik is; het is iets wonderlijks waardoor ik nu nog in leven ben. Daarom wil ik dit bespreekbaar maken en dat lukt me doordat ik zoveel volgers kan informeren. Daarnaast zet ik mij in voor de stomavereniging door anderen in hetzelfde schuitje een hart onder de riem te steken. Je leven is niet ineens voorbij als je een stoma moet.

Kunnen we je binnenkort weer in een raceauto zien?
Absoluut, ik hoop nog steeds dat ik er bovenop kom. Racen is voor mij het punt om mij op te richten om op te knappen. Ik wil zo snel mogelijk weer in mijn auto zitten, want dat betekent dat ik niet meer ziek ben. Het zal niet binnen een paar maanden zijn, maar ooit zeker. Doelen kunnen altijd verlegd worden.

En de toekomst voor dames in de autosport?
Ik denk dat de verdeling nooit helemaal gelijk gaat worden, dus in die zin ben ik niet heel hoopvol. Maar ik denk dat een groot gedeelte vooral uit acceptatie in de racewereld zelf moet komen. Datzelfde is bij Max Verstappen gebeurd. Toen hij als jonge jongen begon, werd hij ook met argusogen aangekeken en kijk waar hij nu is. Verstappen is een kans gegund. Datzelfde moet gebeuren met vrouwen.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.