In München kun je golfsurfen op een rivier in een nudistenpark

Maar de mensen die zich buiten hebben verzameld komen voor iets heel anders dan het museum.

Zo’n vijftig mensen kijken naar de Eisbach, de rivier die door de English Garden loopt, één van de grootste stadsparken ter wereld. Het park is nog groter dan Central Park in New York.

Het park is ook iets specialer. Het is namelijk niet alleen een prachtige plek om langs het water te lopen, te picknicken of een potje te voetballen. Je kunt er ook lekker naakt rondlopen als het lekker weer is. In de zomer is het park namelijk bijzonder populair onder nudisten.

Naast nudisten zie je hier gek genoeg ook een hoop surfers. Ze staan bij het water in wetsuits, verspreid over beide kanten van de rivier. Ze springen omstebeurt met hun board op een golf om wat trucjes te doen. Als ze vallen, worden ze door het water even uit het zicht gesleept om vervolgens zes meter verderop hard naar de kant te peddelen.

De Eisbachwelle, de naam van de golf, is de bekendste surflocatie in Duitsland. Er zijn jongens die zijn opgegroeid met de golf – die zo’n 300 kilometer van de Adriatische zee en 550 van de Noordzee is verwijderd – en nu professioneel surfer zijn geworden. Andere profs – van die profs die opgegroeid zijn met echte golven, golven met zout – en legendes als Rob Machado komen ook soms de Eisbachwelle uitproberen. Heel soms worden de subculturen van het park zelfs gecombineerd en surfen de locals naakt.

Dat de golf überhaupt bestaat is een zeldzame fout in de Duitse bouwkunde. Het water van de Eisbach komt van de dichtbijgelegen Isar, een rivier. Om die rivier rustig door het park te laten stromen, besloten ingenieurs om vlak na de brug enorme betonnen blokken neer te leggen. De stroming vertraagde maar er ontstond wel een grote golf.

Het surfen op de golf begon in de jaren zeventig, maar toen was het alleen mogelijk met de juiste getijden. Door de jaren heen leerden de surfers hoe ze de golven konden manipuleren. Ze lieten platen van de brug in het water zakken en maakten deze vast een de steunpilaren. De platen hadden een soort van afvlakkend effect op de stroming waardoor de golf nu perfect is, ook als het water laag staat.

Het surfen op de Eisbach is minder dynamisch dan surfen op zee, omdat het beperkt is tot zo’n kleine plek. Maar het water is daardoor wel veel beter te voorspellen dan in de oceaan. De surfers weten dus precies hoe ze om moeten gaan met de hoogteverschillen in de golf.

Het heeft iets intiems als je aan de waterkant staat te kijken hoe de surfers om en om op de golf springen. Ze grappen met elkaar en moedigen elkaar aan. Als iemand een trucje doet, klinkt er gejuich en applaus.

De surfer die meeste trucjes doet, is Henry Palms. Hij is ongeveer 1 meter 52 lang waardoor hij de ideale bouw heeft voor de sport. Zijn bewegingen zijn scherp en krachtig en hij weet precies waar op de golf hij het beste zijn trucjes kan uitvoeren.

Palms verhuisde zo’n tien jaar geleden van Keulen naar München en is sindsdien fan van de locatie. “Ik zag deze plek pas toen ik hier al woonde,” vertelt hij mij na zijn sessie, terwijl hij doorweekt zijn bord in zijn auto propt. “Ik surfde vroeger regelmatig op zee en ging vaak snowboarden en skateboarden. Ik kwam een keer ik onderweg naar mijn werk door het park, en toen zag ik de golf. Ik besloot dat ik hem moest proberen.”

Palms heeft, net als veel surfers uit München, zijn tanden gebroken bij de minder sterke golf in de Isar, net buiten de stad. Ook bij de Eisenbach kan het gevaarlijk zijn doordat er veel rotsen net onder het wateroppervlak verstopt zitten. Borden aan de oever waarschuwen onervaren surfers om het niet eens te proberen. De lokale surfers kunnen ook erg kortaf zijn tegen ongewenste nieuwkomers.

De andere golf in de Isar is momenteel te laag. “Iedereen wil hierheen, want dit is de sterkste,” legt Palms uit. “Eerst wilde iedereen naar Pipeline. Nu wil iedereen hierheen komen, ook als ze niet ervaren zijn. Maar dat is gevaarlijk, weet je. Je moet wennen aan de rotsen, je moet weten hoe je moet vallen en het is heel lastig om weer uit het water te komen. Het is allemaal best gevaarlijk.”

Mensen zijn verdronken in dit gebied, maar voor zover ik weet is er niemand overleden aan het surfen op de Eisbach. Blessures zijn wel heel normaal. Palms is al vaak geblesseerd geraakt, “maar nooit heel heftig”, zegt hij. “Ik heb alleen een keer de vin van mijn board in mijn neus gekregen en ik heb de stenen wel eens geraakt. Die stenen zijn best wel erg, vooral ‘s nachts. Als je je hoofd erop stoot, kom je misschien niet meer boven. Vaak is het zo druk dat mensen heel laat in de avond of vroeg in de ochtend komen. Als je dan niet op elkaar let, denk je na vijf minuten: waar is die ander? Hij kan verdronken zijn, dus je moet echt goed op elkaar letten.”

Het is geen verrassing dat de stad gemixte gevoelens heeft over het surfen. Volgens Palms was het een tijdje verboden toen het gebied eigendom was van de provincie en niet van de stad. Dat gaf problemen op het gebied van verzekering. Natuurlijk hield dat mensen niet tegen. “Het was een groot probleem want het is best populair en iedereen heeft een mobiele telefoon dus kon alles filmen,” vertelt Palms. “Zo zagen de politici dat het ook toeristen trok. Dus de stad en de provincie hebben onderhandeld en zijn tot een oplossing gekomen. Als je nu valt, is het alsof je struikelt op straat. Het is je eigen probleem.”

Nog steeds willen de lokale golfsurfers niet dat er zomaar wat jochies langskomen zonder ervaring die het voor iedereen verpesten. Dus als je het wil proberen, verwacht dan geen welkomstcomité.

Tot er iets goed mis gaat, zullen mensen uit alle hoeken en gaten komen om de golf van de Eisbach uit te proberen. Als je niet zo’n surfheld bent, kun je altijd gewoon een biertje pakken, je kleren uittrekken en relaxen in het park.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.