Hoe superster Adriano in een Braziliaanse sloppenwijk eindigde

Soms omdat de jongens niet goed genoeg zijn, maar soms ook omdat ze de weelde niet kunnen dragen en via een pad van seks, drugs of alcohol (of alle drie) naar beneden glijden. Het meest schrijnende voorbeeld is Adriano, een voormalig monster op voetbalschoenen bij Internazionale. Na het overlijden van zijn vader werd El Imperador, De Keizer, depressief en zocht hij zijn toevlucht in de drank. Vorig jaar kwam hij voor het laatst uit in de vierde divisie van Amerika en werd hij gelinkt aan een beruchte criminele bende uit een sloppenwijk in Brazilië.

Adriano’s jeugd was hard. Heel hard. Hij groeide op in Vila Cruzeiro, een beruchte sloppenwijk in Rio de Janeiro waar je voor het minste of geringste al voor je donder geschoten kan worden. Jaren geleden werd een Braziliaanse journalist, Tim Lopes, in Vila Cruzeiro gemarteld, onthoofd en verbrand. Had hij maar niet stiekem moeten filmen, aldus de mannen die de dienst uitmaken in de wijk. Jongeren in de wijk weten vaak dat ze hun hele leven zullen blijven ronddolen in de favela die geterroriseerd wordt door drugscriminelen.

Adriano’s vader Almir droomde van een succesvolle carrière voor zijn ontzettend talentvolle zoon en zat altijd trouw langs de lijn als zijn zoon moest voetballen. De jongeling keek op tegen zijn vader, die hij op tienjarige leeftijd bijna verloor. Toen vader en zoon op weg waren naar een bar ontstond er een vuurgevecht tussen de politie en een drugsdealer. Almir werd geraakt door een verdwaalde kogel die in zijn hoofd belandde. De kogel kon niet verwijderd worden, maar Almir bleef leven en bleef zijn zoon aanmoedigen.

Twaalf jaar later maakte Adriano de droom van zijn vader waar, en hoe. In de finale van de Copa América tegen Argentinië ramde hij in de blessuretijd de gelijkmaker binnen: 2-2. Brazilië won op penalty’s van de grote aartsrivaal en Adriano werd gekozen tot beste speler van het toernooi. Hij was samen met Ronaldinho en Kaká de grote man, de drie stonden symbool voor het aantrekkelijke, Braziliaanse sambavoetbal. Adriano was het type voetballer dat ontstaat als je op FIFA een eigen speler creëert: schotkracht 99, een fenomenale dribbel, oersterk en snel. Op dat moment stond de spits onder contract bij Internazionale, nadat hij de jaren daarvoor al furore maakte bij het Italiaanse Parma. Hij verdiende een vorstelijk salaris, maar kon daar maar een klein gedeelte van uitgeven. Zaakwaarnemer Gilmar Rinaldi gaf hem namelijk ‘zakgeld’, aangezien de Braziliaanse spits een gat in de hand bleek te hebben. Het zou niet verstandig zijn om hem zelf zijn geld te laten beheren.

Kort na de finale van de Copa América overleed Adriano’s vader aan een hartaanval. Aanvankelijk leek het geen invloed te hebben op het spel van de Braziliaanse spits, want die bleef scoren en imponeren. Toen Adriano in 2006 met een flinke vormcrisis kampte, werden er allerlei redenen genoemd: heimwee, de rivaliteit tussen Brazilianen en Argentijnen bij Internazionale of de concurrentie. De supporters werden steeds kritischer en La Gazzetta dello Sport hield plagerig bij hoeveel minuten Adriano al droog stond. Tot overmaat van ramp verbrak zijn vriendin Danielle de relatie en hield ze hun pasgeboren zoontje Adrianinho in Brazilië.

Maanden later bleek wat de reden was voor Adriano’s vormcrisis. De dood van zijn vader en het stuklopen van zijn relatie hadden een voor de buitenwereld verborgen gehouden depressie bij de Braziliaan veroorzaakt. Het gevolg daarvan was dat de spits qua drankpatroon in de voetsporen van illustere voorgangers als George Best en Paul Gascoigne trad. Volgens zijn moeder overwoog Adriano in die periode zelfs om zelfmoord te plegen. In 2007 vertrok de Braziliaan naar een afkickkliniek in São Paulo en werd hij verhuurd aan de plaatselijke topclub, in de hoop weer de oude te worden.

In Brazilië hervond hij iets van zijn glorieuze vorm, maar verviel hij ook in oude fouten. Hij mishandelde een cameraman, kwam vaak te laat op de training en raakte betrokken bij een auto-ongeluk. Een half jaar later, toen hij terugkeerde bij Internazionale, bleek dat hij nog steeds depressief was en een alcoholverslaving had. Volgens Corriere della Serra feestte Adriano in de duurste hotels van Milaan en deed hij zijn best om zijn volledige salaris te verbrassen aan flessen champagne en callgirls. Tegen het Braziliaanse R9 vertelde hij later over die tijd:

“Ik was alleen gelukkig als ik dronk en ik stopte niet. Ik ging elke avond uit en dronk gewoon wat er op dat moment voor me stond: wijn, whisky, bier… Heel veel bier. Elke dag kwam ik dronken op de training. Ik sliep vaak niet uit angst om te laat te komen, maar uiteindelijk arriveerde ik daardoor in hele slechte staat op de training, dus lieten ze me slapen in de fysioruimte en vertelden de journalisten dat ik een spierblessure had.”

Inter huurde een psycholoog en een psychiater voor hem in, maar niets hielp. Uit het niets was hij een tijdje spoorloos, maar gelukkig hoefde Derk Bolt niet met een cameraploeg op zoek naar hem, aangezien hij na een paar dagen weer gevonden werd. Toch vond Inter het op dat moment mooi geweest. Zijn club was klaar met hem en Adriano, nog steeds geteisterd door een zware depressie, was klaar met de voetbalwereld. In 2009, op 27-jarige leeftijd, keerde hij terug naar zijn geboorteland en liet weten voorlopig te stoppen met voetballen.

Een maand later kwam hij toch weer terug op dat besluit en tekende hij bij Flamengo. Inmiddels leek Adriano op de bouncer van een obscure nachtclub. Hij liet af en toe een baardje staan die zijn onderkin moest zien te verhullen. Desondanks speelde hij lang niet slecht en werd de spits zelfs kampioen met zijn nieuwe club. Daarna begonnen de problemen weer. Adriano ging met wat ploeggenoten een avondje uit in Vila Cruzeiro, zonder daar duidelijk over te communiceren met zijn vriendin. Het gevolg was dat ze later woedend voor zijn neus stond en hem een paar meppen verkocht, wat uitgebreid werd uitgemeten in de pers. Hij verloor niet alleen zijn street credibility, maar de directeur van Flamengo maakte ook bekend dat de ruzie te maken had met Adriano’s (hernieuwde) alcoholverslaving. Bovendien zou de Braziliaan volgens de krant O Dia grote drank- en seksfeesten organiseren in zijn huis en in luxe hotels.

Ondanks de privéproblemen was er nog altijd volop interesse in Adriano. Hij volgde zijn onder(bier)buikgevoel en ging naar AS Roma, terug naar Italië dus. De Keizer in Rome, het leek een perfecte match. Kort daarvoor moest hij nog wel even aan de rechtbank verklaren dat hij niét 27.000 euro had gegeven aan Fabiano Atanázio da Silva, een snoeiharde drugsbaron en leider van het Rode Commando, een zwaarbewapende bende in Rio. Dat het optrainen van een te zware spits niet altijd een goed idee is (lees ook: Mido bij Ajax) weten ze bij AS Roma nu ook. Adriano speelde slechts vijf competitiewedstrijden en won ‘De Gouden Vuilnisbak’, de prijs voor de grootste flop van het seizoen.

Na een jaar keerde Adriano terug naar Brazilië. Bij Corinthians en Atlético Paranaense kampte de Braziliaanse beul met flink wat overgewicht en sloeg hij een modderfiguur. Hij maakte nauwelijks minuten, schoot per ongeluk een vrouw in haar hand en de verhalen over zijn alcoholverslaving en depressie bleven aanhouden. Zijn voormalige zaakwaarnemer Gilmar Rinaldi luidde de noodklok in gesprek met Uol Esporte:

“Ik vrees voor zijn leven. Hij heeft een psycholoog nodig. Ik geef niets om zijn carrière als speler, ik ben simpelweg bezorgd om hem als mens. Hij lijdt aan een zware depressie en niemand helpt hem. De dood van zijn vader, de alcoholproblemen, het uitgaan en de banden met de sloppenwijk zijn niet de echte problemen, maar slechts consequenties van zijn depressie. Adriano is als een zoon voor mij. Of hij zelfmoord kan plegen? Ik weet het niet, ik weet alleen dat ik heel bezorgd ben en dat hij een specialist moet zien.”

In 2014 zou Adriano gaan tekenen bij het Franse Le Havre, maar de deal ketste op het laatste moment af. Om zichzelf te troosten zou hij volgens Eurosport bijna 15.000 euro hebben uitgegeven aan achttien prostituees. Nog steeds gebruikte de Braziliaan drank en seks om zijn problemen te vergeten. Vorig jaar tekende de spits een contract bij Miami United FC, een verijdelde amateurclub uit de vierde (!) divisie van Amerika. Ook daar speelde hij, niet verbazingwekkend, nauwelijks. Vorige zomer kwam hij uitgebreid in het nieuws toen hij wederom werd gelinkt aan het Rode Commando, de beruchte gang uit Rio de Janeiro.

Adriano woont nu weer in Vila Cruzeiro, de sloppenwijk waar hij geboren is, en zou daar volgens de media beschermd worden door het Rode Commando of zelfs onderdeel zijn van de criminele bende. Dat laatste lijkt onwaarschijnlijk, maar het zegt veel over hoe hij is afgegleden. De oudere foto die gebruikt werd bij de artikelen spreekt bepaald niet in zijn voordeel. Adriano heeft nog steeds een dodelijk schot, maar dat komt niet meer van zijn voeten vandaan:

De spits woont nu in ieder geval weer in de buurt van zijn vrienden en familie in Brazilië, en dat lijkt goed te bevallen. De kans dat we hem ooit nog op een voetbalveld zien lijkt miniem, hoewel niet valt uit te sluiten dat hij ooit nog voor een financieel aanlokkelijk aanbod kiest.

Zijn verhaal laat op een pijnlijke manier zien dat het onmogelijk is om te presteren als je zoveel geestelijke problemen hebt, ongeacht je talent. Jarenlang werd Adriano uitgelachen en belachelijk gemaakt. Hij zou een dikke alcoholist zijn die al zijn talent puur door dommigheid te grabbel gooide. Laat het een schoolvoorbeeld zijn van hoe niet moet worden omgegaan met iemand met een zware depressie.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.