Hoe het is om als Duitse ultra een stadionverbod te hebben

Ondanks zijn stadionverbod ging hij op de laatst speeldag van afgelopen seizoen naar Bremen, om daar in een kroeg de wedstrijd van zijn team tegen Werder te kijken.

We spraken hem over stadionverboden, gebiedsverboden en de lifestyle van een ultra.

VICE Sports: Hoi Bosca, waarom heb je een stadionverbod?
Bosca: Ik wil de details niet precies blootgeven, maar het gaat om dingen die gebeuren in de subcultuur van ultras. Als je er objectief naar kijkt, heb ik het stadionverbod om logische redenen gekregen. De incidenten vonden relatief ver van het stadion plaats, maar ze waren niet echt willekeurig te noemen. Het was niet zo dat ik toevallig in een bus zat en dat iedereen zomaar een stadionverbod kreeg. Dat gebeurt ook weleens namelijk.

Naast stadionverboden heb je ook gebiedsverboden. Hoe kom je daaraan?
Als je een stadionverbod krijgt, kan je daarbij een brief krijgen waarin staat dat je in die periode ook niet in het centrum van een bepaalde stad mag zijn. Als je met zo’n verbod toch in die stad komt, wordt je gearresteerd en moet je een boete van 500 euro betalen. De meesten willen dat niet riskeren. Er loopt genoeg politie in burger rond om je te herkennen.

Hoe worden de stadionverboden gecontroleerd?
De beveiligers bij sta stadions weten wie er stadionverboden hebben. Bij uitwedstrijden staan zij al bij de bussen of treinen om te kijken wie er allemaal meegaat. Ze kunnen in grote groepen natuurlijk niet iedereen herkennen, dus je kan op die manier proberen het stadion in te komen. Als je gepakt wordt, wordt je stadionverbod verlengd en krijg je soms een meldingsplicht.

Wat is dat?
Dan moet je je voor en na een wedstrijd melden op het lokale politiebureau. Ik heb daar niet zoveel last van gehad, behalve een keer in Karlsruhe. Toen moesten we ons twintig minuten voor de aftrap op het bureau melden. Daar hebben we foto’s laten maken, waarna we de sneltrein pakten en net voor de wedstrijd terug in het centrum van Frankfurt waren.

Wat verandert er voor jou met een stadionverbod?
Bij de meesten verandert er niet zoveel. Ik ga vaak alsnog mee, maar ga dan gewoon niet het stadion in. Je kent altijd wel andere mensen die het stadion niet in mogen, dus dan kan je die tijd samen doorbrengen. Toen ik mijn stadionverbod kreeg, was het nog iets bijzonders. Nu zijn er heel veel mensen met stadionverboden. Maar de lol gaat er wel vanaf als je voor de zesde keer je club achterna reist naar München om daar in een slecht café te hangen.

Hoe vaak was je dit seizoen toch bij wedstrijden?
Vorig jaar was ik druk met mijn album en tour, waardoor ik maar naar twee uitwedstrijden ben geweest: Leverkusen en Bremen. Bij thuiswedstrijden was het anders. Dat is voor mij als mijn tweede woonkamer. Ik ken de mensen, heb een vaste kroeg om de wedstrijd te kijken en hang voor en na de wedstrijd met de andere jongens. Uit was het ook moeilijker. Ik geloof dat ik in tien van de zeventien andere speelsteden een stadionverbod heb.

Stadionverboden worden vaak uitgedeeld voor geweld. Hoe zie jij de verhouding tussen geweld en voetbal?
Als je voor een leven als ultra kiest, leef je autonomer en maak je jezelf vrij van bepaalde regels. Er zijn zeker groepen die zich ervan distantiëren, maar geweld is vaak wel onderdeel van deze levensstijl.

Hoe heeft de verhouding met de politie zich ontwikkeld?
Het is natuurlijk altijd de vraag of het gewelddadiger wordt als er meer politie is, of juist minder gewelddadig. In mijn ogen was het vroeger meer ontspannen. Vandaag de dag gebeuren er veel onnodige dingen, waar de gestresste politie vaak ook schuld aan heeft. Twee weken geleden bijvoorbeeld werd onze trein gestopt in Leverkusen, iedereen werd opeens gecontroleerd. Uiteindelijk haalden we de wedstrijd niet omdat er een paar peuken waren gerookt in de trein. Dat is buiten proportie. Bij het voetbal heb je een grotere kans om met de politie in aanraking te komen, dus de kans dat je ergens onschuldig de dupe van wordt is ook groter.

De functie van een straf is het voorkomen van volgende misdaden. Denk je dat dat zo werkt?
Daarin moet je een onderscheid maken tussen mensen uit de scene en normale fans. Voor fans die niet in de ultracultuur zitten, kan het werken. Die blijven wel thuis met een stadionverbod en zullen daarna zorgen dat het niet meer voorkomt. Bij ultra’s werkt het anders, omdat zij achter hun acties staan. Dan heeft het weinig zin en werkt een stadionverbod eerder motiverend om meer acties te ondernemen.

Je zegt dat het bij ultra’s weinig zin heeft. Hoe definieer je dan de levenswijze van een ultra?
Dat is moeilijk uit te leggen aan mensen van buitenaf. Het gaat vooral om de samen zijn als groep en elkaar onvoorwaardelijk steunen – in alle facetten van het leven. Ultra is ook in het moment leven en niet steeds aan de toekomst denken. Kijk nou naar al die mensen die naar school gaan om het goede voorbeeld te geven, omdat ze een goedbetaalde baan willen, zodat ze een mooie auto en een huis kunnen kopen. Als ultra wil je van het moment genieten, met vrienden samen zijn, naar wedstrijden gaan en op een andere manier van het leven genieten.

Heb je een alternatief voor stadionverboden?
Een alternatief is niet makkelijk, maar taakstraffen werken misschien. Zo’n tachtig procent van stadionverboden wordt uitgedeeld voor dingen die buiten het stadion zijn gebeurd. Dat gaat helemaal nergens over.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.