Hoe Guido Albers zijn zaken runt in de wereld van voetbalmakelaars

Clubs die deze winterstop aan Wesley Sneijder of Frank de Boer trekken, moeten eerst langs Guido Albers. De boezemvriend van Frank de Boer begon zeventien jaar geleden als sportmarketeer en is inmiddels een van de grootste zaakwaarnemers van Nederland. Samen met Rob Witschge runt hij Players United, waar bijvoorbeeld ook Giovanni van Bronckhorst, Donny van de Beek en Graziano Pellè bij zitten.

Een en al succes is het natuurlijk niet bij Players United. Ronald Koeman stapte afgelopen zomer over naar Wasserman Nederland, een concurrent van Albers. De periode van Frank de Boer bij Internazionale pakte ook niet goed uit. Toch kun je al met al stellen dat Albers de afgelopen jaren flink aan de weg timmert in de wereld van voetbalmakelaars. VICE Sports bezocht het kantoor van Albers om met hem te praten over zijn leven als voetbalmakelaar en hoe hij zaken doet in een winterse transferperiode als deze.

VICE Sports: Ha Guido, er hangen hier veel shirts van je cliënten, kun je zelf ook een beetje voetballen?
Guido Albers: Ik was een goede amateurvoetballer. Ik speelde bij mijn club Uithoorn in de tweede, derde klasse. Ik heb nog een keer een verdwaald avontuur bij SV Blauw Wit op het hoogste amateurniveau in de Hoofdklasse gehad, maar daar heb ik maximaal twee jaar gespeeld.

Wat was je positie?
Ik was altijd spits. Snelheid had ik niet, maar met mijn twee meter was ik wel echt een stuk groter dan de meeste leeftijdsgenoten in mijn generatie. Daar had ik wel wat voordeel bij met het koppen. Maar heel veel proftalent had ik verder niet. Pas later op het voetvolleyveld kon ik met de profs meedoen.

Uiteindelijk ben je op een andere manier het profvoetbal ingerold.
Ik kende Frank en Ronald de Boer van jongs af aan van de camping in Garderen en ging altijd met hen mee naar wedstrijden van Ajax, uit, thuis, in de Champions League. In 2000 ben ik met Rob Cohen begonnen met Sport Office, een sportmarketingbedrijf en de voorloper van Players United. Sport Office was mijn officiële introductie in het voetbal. Daarmee organiseerden we bijvoorbeeld voetvolleytoernooien met internationals.

Hoe is het zakelijk begeleiden van spelers en trainers erbij gekomen?
Eerst kozen we er met Players United bewust niet voor, omdat we er niet beschuldigd van wilden worden meerdere petten op te hebben. Maar toen Frank de Boer aangaf dat hij wilde dat wij hem gingen begeleiden, zijn we met trainers begonnen. Daar zijn kort daarna een paar goede trainers bij gekomen, zoals Giovanni van Bronckhorst en John van den Brom. Ik denk dat ze zagen dat we commercieel ook veel konden bieden door onze achtergrond in sportmarketing.

Is jouw vriendschap met Frank de Boer veranderd sinds je hem zakelijk bent gaan begeleiden?
Nee, dat is eigenlijk nog het leukste. Vandaag is dat nog hetzelfde als twintig jaar geleden. Nu hebben we natuurlijk wel meer overleg over zijn carrière, zijn toekomst en wat ik daarin kan betekenen. Maar hij wordt ook zelf gebeld door clubs en andere agenten. Dan probeert zo’n agent ertussen te zitten. Dat hoort een beetje bij dit wereldje.

Is dat niet ongemakkelijk?
Ja, die agenten weten dan heel goed dat ik Franks agent ben, maar ze denken: als ik het eerst bij de trainer meld, heb ik meer kans dat ik uiteindelijk ergens financieel in meedeel. Bij de ene agent is dat minder erg dan bij de ander. In deze wereld gaat het om veel belangen. Als een club Frank belt, is het niet zo erg, want dan gaat het van de club rechtstreeks naar de trainer toe. De situatie is ideaal als een club Frank belt en hij zegt: bel maar met Guido voor het contract.

Hebben jullie afgelopen zomer een verkeerde inschatting gemaakt met Internazionale?
Voor het tekenen hebben we vijf keer met Inter gezeten. Dus je kan niet zeggen dat we onvoorbereid naar de laatste afspraak gingen. Maar tussen het eerste gesprek en het uiteindelijke tekenen zat een periode van een aantal weken. Dat hadden we korter willen hebben, want dan had Frank meer tijd gehad voordat het seizoen begon. Met Franks manier van werken heb je gewoon meer aanloop nodig en niet tien dagen voor de aanvang van de competitie. Dat is het lesgeld.

De resultaten bleven ook uit.
Frank had uiteindelijk niet voldoende succes, dat zijn ook gewoon feiten. Ik denk dat de inschattingsfout is geweest, als je het daar over moet hebben, dat we de chemie, de groep en het proces waarin zij stonden, hebben onderschat. Ik vind het voor Frank nu alleen maar een compliment dat de spelers waarvan hij benoemde dat zij het proces in de groep verstoorden, zoals Felipe Melo en Stevan Jovetić, nu allemaal verkocht en verhuurd zijn. Wat hij zag en adviseerde, heeft de directie dit transferwindow alsnog overgenomen.

Word je deze transferperiode nog platgebeld voor De Boer?
Ik kan eerlijk zeggen dat inmiddels meer dan elf clubs hebben geïnformeerd waar Frank nog deze transferwindow aan de slag kan, maar hij heeft overal nee tegen gezegd. Daar zaten mooie clubs tussen.

Wat voor clubs?
Nog geen topclubs in de Premier League of Spanje, maar dat is ook logisch. Ik merk dat de middenmoot van de Bundesliga en de middenmoot en onderkant van de Premier League geïnteresseerd zijn, of clubs die op dit moment problemen hebben. Ook uit België en Frankrijk hebben clubs gebeld.

En China? Daar smijten ze met geld.
Voor China is Frank nog nooit gevraagd, maar dat komt ook doordat ik dat aan de voorkant heb dichtgetimmerd. Daar wil Frank echt niet heen.

Hoe timmer je China dicht aan de voorkant?
Door tegen de agenten die belangrijke deals in China doen te zeggen dat ze Frank de Boer niet op het lijstje hoeven te zetten. Tegen de tijd dat Frank werd ontslagen bij Inter, waren de meeste posities in China voor het nieuwe seizoen ook al gevuld.

Heb je de transfer van Graziano Pellè naar China wel geregeld?
Dat is eigenlijk heel dubbel. Ons bureau was erin betrokken en de eerste die Shandong Luneng bij hem opperde, maar in onze werkafspraak zouden wij in principe alleen de Premier League doen, dus bijvoorbeeld een contractverlenging bij Southampton of transfer naar West Ham United, dat vergaande interesse had. Uiteindelijk heeft zijn Italiaanse zaakwaarnemer en jeugdvriend alles in China geregeld. Maar ik heb nog dagelijks contact met Graziano, dus dat is prima.

Kreeg jouw bureau wel een deel van die deal?
Als je er zo in zit als wij er in dit geval in zitten, krijg je natuurlijk een vergoeding, maar die staat in geen verhouding tot de totale deal.

Het samenwerken met andere agenten klinkt als een belangrijk deel van jouw werk.
Soms is het gewoon heel erg leuk als je elkaar wat kunt gunnen. Het is een hele moeilijke bedrijfstak. Wij hebben met Players United bewezen zelfstandig onze zaakjes goed voor elkaar te hebben, maar soms kan het gebeuren dat iemand een contact heeft binnen een club dat ik niet heb, wat voor een speler heel goed kan zijn. Waarom zou je dat niet met elkaar bespreken en regelen? Dat gebeurt andersom ook wel eens. De transfer van Nigel de Jong naar Galatasaray is daar een goed voorbeeld van.

Hoe kwam die transfer tot stand?
Ik kwam een paar keer bij Galatasaray over de vloer en ze zochten daar een verdedigende middenvelder. Ze noemden Lassana Diarra, Cheick Tioté en nog een paar spelers. Nadat beide spelers waren afgeketst, had ik de mogelijkheid om te vragen of ze wel eens aan Nigel de Jong hadden gedacht. Daar reageerden ze positief op. In zo’n situatie bel ik Rodger Linse (zaakwaarnemer Nigel de Jong, red.) op om te zeggen dat hij een telefoontje van Galatasaray kan verwachten. Dus dan is het leuk als je met elkaar samenwerkt.

Als Galatasaray daarna met Rodger Linse belt, kunnen zij het in principe onderling oplossen. Hoe zorg je dan dat jij een deel van de taart krijgt?
Daar kom ik met agenten zoals Rodger altijd goed uit. Je kan het officieel vastleggen in een document, of je geeft elkaar een hand en vertrouwt elkaar daarin, omdat je respect hebt naar elkaar over de mogelijke vergoeding die daaruit komt. Ik vind het wel fijn om een hand te geven, maar dat is niet altijd de beste keuze.

Heb je een warme band met Galatasaray?
Ik kom er vaak omdat Wesley Sneijder daar zit en het een club is waar je meegaat in de passie. Ik vergeet de wedstrijd nooit meer waarin Sneijder in de sneeuw tegen Juventus de winnende maakte, waardoor ze doorgingen in de Champions League. Of Sneijder die na een gewonnen wedstrijd tegen Benfica op het veld bleef staan, waarna de supporters een lied voor hem zongen en Sneijder het tempo aangaf. Daar krijg je gewoon kippenvel van, dat kan niet anders als je van voetbal houdt.

Dat is het beste wat er is, supporterscultuur.
Ja, ik had het laatst ook met het afscheid van Frank de Boer. Dat zijn momenten die onvergetelijk zijn en het voetbal heel bijzonder maken. Maar ook als er in Engeland een vijfjarig supportertje van Sunderland doodziek is, de club vraagt of men een kerstkaartje kan sturen en er dertigduizend kaarten verstuurd worden. Hoe vet is dat?

Ronald Koeman stapte afgelopen zomer van jou over naar Wasserman Nederland, voordat hij naar Everton ging. Waar kwam dat vandaan?
Ronald gaf aan dat het te maken had met zijn eigen visie op zijn toekomst. Ik denk dat hij heel ambitieus is en dat vind ik ook wel mooi. Hij wil heel graag trainer worden van Barcelona of topteams in de Premier League. Daar hadden we lijstjes van gemaakt. Als die teams dan niet komen op het moment waarop je denkt dat je in een hele goede fase van je carrière zit, kan ik me voorstellen dat je daar onrustig van wordt. Ik ben echter van mening dat die topclubs zichzelf altijd melden. Maar hij ging uiteindelijk naar de club (Everton, red.) waar wij voor hem al mee hadden gezeten dus dat was opmerkelijk.

Baal je ervan?
Het is wel jammer, omdat je ergens vanaf Feyenoord met succes aan bent begonnen en het tot het einde af wil maken. Maar uiteindelijk moet je gewoon door. Zo krijg je trainers en spelers, en zo verlies je ze ook. Dat hoort bij het vak.

Kost het je veel tijd om te zorgen dat dat cliënten gelukkig zijn in de omgeving waarin ze werken?
Als ik naar mezelf kijk, hoeveel passie ik erin leg, is dat wel 75 procent van mijn werk. Ik ben heel erg betrokken. Natuurlijk is dat bij elke speler of trainer anders, maar dat is wel hoe ik zelf als persoon in elkaar zit. Ik vind het leuk om met mensen te werken en dingen voor je te doen. Maar dan wil ik wel weten hoe het echt met je gaat, wat je doelen zijn en hoe ik daarbij kan helpen. De een is daar wat opener in en geeft daar alle ruimte voor, de ander heeft zoiets van: jij bent gewoon mijn agent en ik doe mijn eigen ding.

Jullie begeleiden Rodney Sneijder ook. Hoe is het nu met hem?
Goed, hij zit bij Jong FC Utrecht en is druk bezig om te zorgen dat hij de stap naar het eerste elftal weer gaat maken. Hij is een talentvolle jongen, maar de achternaam weegt zwaar. Als jij je hele leven wordt vergeleken met je broer, ga je je afvragen of je dat waar kan maken. In potentie is Rodney gewoon een hele goede voetballer. Niet te vergelijken met zijn broer, maar wel met de potentie om een goede Eredivisiespeler te zijn. Ik hoop voor hem dat dat via deze weg lukt – dichtbij huis, met mensen om hem heen die hij leuk vindt.

Wat ging er mis bij Dundee United?
In Schotland merkte Rodney dat hij dat in ieder geval niet wilde, in zijn eentje daar, in een competitie waarvan hij zich af begon te vragen of dit was waarvoor hij profvoetballer was geworden. Hij kwam er pas achter toen hij daar zat. Dat was voor hem heel jammer, want het was een mooie kans. Maar wat heb je daar aan als je ongelukkig bent?

Wat wordt de volgende stap in de carrière van Wesley Sneijder?
Iedereen weet natuurlijk dat er veel interesse uit China is voor hem, maar daar ligt zijn prioriteit niet. Ik denk dat Arjen Robben het goed zei. De bedragen die worden geboden, dwingen je wel om er goed over na te denken. Maar Wesley heeft nog anderhalf jaar op zijn contract bij Galatasaray, dus hij heeft niet de noodzaak om nu te vertrekken. Daarna zal hij pas kijken of hij alsnog naar China gaat of ergens anders waar hij het leuk vindt. Dat weet je bij Wesley nooit.

Ajax misschien?
Nee, ik verwacht niet dat hij in de Eredivisie terugkeert. In de laatste fase van je carrière wil je ook nog een stukje netwerk en internationale uitstraling bouwen. Dat heeft Wesley in Nederland niet meer nodig, omdat het daar al gedaan is. Het is logisch dat je nog de Aziatische markt pakt of de MLS en de Amerikaanse markt, waar je jezelf nog op een ander podium kunt zetten.

Interessant, je kijkt er echt naar als een sportmarketeer.
Absoluut. Je carrière na je voetbalcarrière is een stuk langer dan je voetbalcarrière, dus als je de mogelijkheden en kwaliteiten hebt om dat te doen, waarom dan niet?

Denkt Wesley er ook zo over?
Ja, hij is ook gewoon een entrepeneur, een ondernemer, een mooi ventje. Of dat nou zijn huizen op Ibiza zijn, of zijn eigen merk wijn, of commercials in Turkije. Hij is populair, wordt ervoor gevraagd en vindt het leuk om te doen. Dat vind ik wel gaaf.

Wat zijn jouw ambities nog als zaakwaarnemer?
Het lijkt het me supermooi om een speler uit de huidige top van Europa te kunnen begeleiden, en daar de backoffice en het netwerk wat ik al die jaren heb opgebouwd voor in te zetten. Als je kijkt naar een Mino Raiola, dan is dat fantastisch. Ik vind het schitterend dat hij zulke topspelers managet. Daar kan ik alleen mijn petje voor afnemen.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.