Hoe de Noord-Koreaanse MMA-vechter Choong naar Zuid-Korea vluchtte
Photos by SeoulPirates.com

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Hoe de Noord-Koreaanse MMA-vechter Choong naar Zuid-Korea vluchtte

Verhalen uit Noord-Korea zijn meestal schimmig, ook omdat vaak niet duidelijk is wat waar is en wat niet.

Iemand die uit eigen ervaring weet hoe het eraan toe gaat onder het meest autoritaire regime ter wereld is de jonge MMA-vechter Park Il Choong.

Park Il Choong woont nu in Chuncheon, een stad in Zuid-Korea. Daar werkt hij aan zijn droom als vechtsporter. Maar hij is niet geboren in Chuncheon. De 24-jarige heeft zijn leven gewaagd om Noord-Korea te ontvluchten. Hij vluchtte eerst naar China en van daaruit naar Zuid-Korea.

Advertentie

Zijn profcarrière begon niet zo best. Hij verloor zijn eerste vier wedstrijden. Maar Choong had wel zwaardere stormen doorstaan en liet zich niet snel uit het veld slaan. “Ik ben in Musan geboren. Mijn vader stierf toen ik elf was. Mijn moeder is naar Zuid-Korea gevlucht toen ik twaalf was,” vertelt Choong aan VICE Sports. “Als je uit Noord-Korea wil vluchten, moet je een mensensmokkelaar inschakelen, maar die zijn extreem duur. Mijn moeder wilde ook mij en mijn zusje meenemen en spaarde daarvoor. Toen ze genoeg geld had, gaf ze het aan de smokkelaar. Maar die bleek een oplichter, en verdween met ons geld.”

Uiteindelijk bereikte Choong Zuid-Korea pas zes jaar na zijn moeder. En ook pas bij zijn tweede poging. De eerste poging betekende bijna zijn dood. “De eerste poging het land te ontvluchten was in 2008, samen met een groep andere Noord-Koreanen. Twee van ons werden gepakt. Mijn zusje en ik konden ontsnappen. De twee die gepakt werden zijn gevangengezet en gemarteld. Ik ga ervanuit dat ze niet meer leven. Overigens doen zeven op de tien Noord-Koreanen in hun leven een poging om te vluchten.”

Ondanks dat de eerste poging in een tragedie eindigde, was Choong vastbesloten niet op te geven. “In 2009 heb ik het nog eens geprobeerd. Ik wilde er niet aan denken wat er met mij en mijn zusje zou gebeuren als we gepakt werden. Ik zou dan nog liever meteen doodgeschoten worden.”

Samen met zijn zusje stak hij rivier de Tumen over, een grens tussen Noord-Korea en China. De rivier is extreem verontreinigd en wordt gepatrouilleerd door Noord-Koreaanse soldaten. Toch is het de veiligste manier om Noord-Korea te ontvluchten. Degenen die de overkant halen proberen meestal door te reizen naar Zuid-Korea, omdat China betrapte vluchtelingen terugstuurt naar Noord-Korea.

Advertentie

Choong wil niet in detail treden over hoe hij van China naar Zuid-Korea is gekomen. Hij vertelt me dat hij na aankomst geschokt was. “Toen ik net aangekomen was in Zuid-Korea had ik er moeite mee hun levensstijl te begrijpen. Een achttienjarige Noord-Koreaanse jongen begrijpt niks van het concept ‘universiteit’. In Noord-Korea moet je vanaf je achttiende voor tien jaar het leger in.”

Tijdens zijn eerste zes maanden in Zuid-Korea werd Choong vaak verhoord door de Zuid-Koreaanse geheime dienst. En ook na die periode had hij moeite om te acclimatiseren. “Alhoewel ik al sinds maart 2009 in Zuid-Korea ben, voelde ik me afgelopen september pas voor het eerst echt vrij. Eerst moest ik regelmatig op gesprek bij de geheime dienst en de zogenoemde ‘basisplichten’ leren. Toen ik in Noord-Korea leefde, had ik een ander beeld van hoe het leven in Zuid-Korea zou zijn. Maar in de praktijk was het heel anders. Ik was vaak in de war.”

Ondanks zijn opstartproblemen begon Choong al snel te bouwen aan zijn jongensdroom. “Als kleine jongen droomde ik ervan om professioneel bokser te worden. Na mijn aankomst in Chuncheon begon ik met bokstraining. Ik wilde al snel nog een vechtsport leren en kwam in de MMA terecht. Na een maand training kwam ik een advertentie tegen waarin stond dat je in een bar mee kon doen aan voorrondes van Crying Fist.”

Crying Fist is een reality televisieprogramma voor MMA-vechters. Choong veroverde al snel een plekje en werd een publiekslieveling, vooral nadat hij vertelde over zijn vlucht uit Noord-Korea. Of hij nou wint of verliest: het publiek is altijd voor Choong. Maar Choong is niet alleen daarom dankbaar.

“Ik leef nu met mijn moeder en zusje in Chuncheon, waarvandaan ik met de trein naar Seoul kan. Door deze trainingen ben ik een gelukkiger mens geworden. Elke dag voelt voor mij als een geschenk, omdat ik een zware tijd achter de rug heb. Mijn leven was in gevaar, maar ik heb het overleefd.”

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.