Het extreme racisme van zionistische Beitar Jerusalem-supporters

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Het extreme racisme van zionistische Beitar Jerusalem-supporters

"De volgende eigenaar of het volgende bestuur zal wel tien keer nadenken om een moslim te contracteren na wat wij meegemaakt hebben."

De harde kern van de Israëlische topclub Beitar Jerusalem noemt zich La Familia en bestaat uit fanatieke zionisten. De beruchte groep wil dat alleen Joods-Israëlische voetballers voor hun club uitkomen, dus toen Beitar Jerusalem begin 2013 twee moslims uit Tsjetsjenië aantrok, ging het helemaal mis.

La Familia keerde zich tegen de twee spelers, Dzhabrail Kadiev en Zaur Sadaev, door fel te protesteren bij trainingen en wedstrijden. Delen van het stadion werden gesloopt en bestuursleden werden thuis bedreigd. Itzik Kornfein was in 2013 algemeen directeur van de club, nadat hij meer dan driehonderd duels voor Beitar Jerusalem had gekeept. Als clubicoon had zelfs Itzik niet voorzien dat de situatie zo uit de hand zou lopen, ook richting hemzelf.

Advertentie

Donderdag gaat de documentaire Forever Pure over deze zaak in première op IDFA. We spraken Itzik over de opkomst van La Familia en hoe hij de periode na het aantrekken van Kadiev en Sadaev heeft beleefd.

Itzik Kornfein als algemeen directeur van Beitar Jerusalem. (Foto via )

VICE Sports: Hallo Itzik, hoe gaat het nu?
Itzik Kornfein: Het gaat goed. Ik kan inmiddels weer gewoon in Jerusalem over straat. Ik ben nu het hoofd van het sportdepartement van de gemeente.

Jij hebt de opkomst van La Familia van dichtbij meegemaakt als aanvoerder en later bestuurder van Beitar Jerusalem. Hoe zag jij hun macht groeien?
Ze begonnen in 2005/2006. Stapje voor stapje werden ze groter, elk jaar kregen ze iets meer macht onder de supporters. Volgens hun ideologie moet Beitar Jerusalem een zionistische club zijn, zonder moslims of andere niet-joden. Het maakt ze niet uit als de club er wedstrijden door verliest of geldboetes krijgt. Ze staan achter die ideologie en zijn steeds sterker geworden als groep.

Waardoor werd de groep sterker?
Toen het team nog succesvol was en er elke wedstrijd dertigduizend mensen in het stadion zaten, maakte het niet zo heel veel uit dat er drie- à vierduizend fanatiekelingen van La Familia bij zaten. De radicalen waren toen in de minderheid. Maar toen het na een tijdje minder ging met de resultaten en de club het moeilijk kreeg, zaten er nog maar rond de 7.000 supporters in het stadion. Toen had La Familia opeens een meerderheid en werd hun luide stem duidelijk gehoord.

Advertentie

Hoe reageerden andere supporters op de overhand die La Familia kreeg?
De supporters die eerst wel kwamen, ondanks de slechte resultaten, keerden zich uiteindelijk van de club af dankzij de acties van La Familia. Normale supporters wilden hun kinderen na een week hard werken gewoon kunnen meenemen naar een voetbalwedstrijd, zonder constant spreekkoren tegen Arabieren of moslims te horen. Bijna iedereen buiten La Familie besloot daarom ook weg te gaan en te wachten tot deze lelijke golf van haat zou verdwijnen. Zo bleef Beitar Jerusalem achter met alleen supporters die bij La Familia zaten.

Hoe heb jij die wegloop van supporters ervaren?
Ik denk dat je twee dingen kan doen als je in zo’n situatie terechtkomt. Of je vecht ertegen, of je gaat ervandoor en wacht tot de situatie verbeterd is. Helaas kozen de meeste supporters ervoor om een stapje terug te nemen en te wachten. Dat was de zwakte van de club. De situatie was anders geweest als we de steun van de andere supporters hadden gehad, als zij massaal zouden zeggen: “Wij zijn een voetbalclub en moeten goede spelers hebben, dus het is goed als een moslim voor ons scoort.” Maar dat gebeurde niet. De radicale stem van La Familia was veel luider dan de stem van de rest van de supporters.

Sommige supporters die zich afkeerden van Beitar Jerusalem hebben hun eigen club opgericht, Beitar Nordia. Wat vind je daarvan?
Ik zei net dat je twee dingen kon doen: vechten of weglopen. Maar er was eigenlijk nog een derde optie en dat was het beginnen van een volledig nieuwe club. Beitar Nordia is in de kelder van het Israëlisch voetbal begonnen en de tijd zal leren wat er van die club zal komen. Ik heb van hen begrepen dat ze hopen dat Beitar Jerusalem weer zal normaliseren. Als Beitar Jerusalem weer een normale club wordt, zullen ze terugkeren.

Advertentie

De presentatie van Kadiev (links) en Sadaev (rechts). In het midden trainer Eli Cohen. (Foto via )

Jullie besloten begin 2013 om Dzhabrail Kadiev en Zaur Sadaev uit Tsjetsjenië te huren. Hoe kwam de transfer tot stand?
We speelden een oefenwedstrijd tegen Terek Grozny en daarna kregen we de mogelijkheid om deze twee spelers te huren voor een halfjaar. Al voordat we deze stap zetten, wisten we al dat het ooit een keer moest gebeuren. Jerusalem is een Arabische stad, waar veel moslims, christenen en joden samen leven. Dus we zouden ooit een moslim aantrekken. We wisten dat het problemen zou veroorzaken, maar niet dat er zo heftig zou worden gereageerd.

Wat was de eerste reactie van de supporters?
Het radicale deel van de supporters reageerde meteen agressief. Ze demonstreerden, riepen van alles naar de spelers en waren soms zelfs gewelddadig. Dat was erg moeilijk, vooral voor Sadaev en Kadiev, die toen echt jonge spelers waren. Maar het was ook moeilijk voor de andere spelers om te presteren onder die omstandigheden. Ik heb in die tijd veel met hen gepraat over de situatie.

Wat kwam naar voren in die gesprekken?
Sadaev en Kadiev waren jong, maar ze kwamen uit Tsjetsjenië. Ze zeiden dat ze door hun afkomst wisten hoe ze met de haat van La Familia om moesten gaa. Ze hadden wel ergere dingen meegemaakt. Maar als voetballers was het wel erg moeilijk voor ze om te slagen, de sfeer was ongezond. De andere spelers hadden daar ook last van. Ze leefden mee met Sadaev en Kadiev, maar ze konden zich niet voorstellen dat iets soortgelijks met hen zou gebeuren als ze naar een ander land zouden gaan. Dus ze probeerden Sadaev en Kadiev te helpen. Maar dat was niet makkelijk, want als een speler uit het team zich solidair aan Sadaev of Kadiev verklaarde, dan werd diegene ook opeens een doelwit voor het publiek.

Advertentie

Kadiev bidt in de spelersbus voor een wedstrijd. (Foto via)

Toen Sadaev scoorde bij zijn debuut, liep een deel van het publiek het stadion uit.
Ja, het was een belangrijk doelpunt, omdat we op voorsprong kwamen in een tijd waarin we tegen degradatie streden. De reactie van het radicale deel was heel vreemd. Je ziet nooit dat een deel van de supporters het stadion uitloopt na een doelpunt van hun eigen team. Het was gekkenwerk – de sfeer, de supporters, alles. Maar als bestuur moesten we natuurlijk gewoon achter de spelers staan, op elk mogelijke manier. Dus dat deden we.

Zijn jij en jouw familie ook slachtoffer geweest van deze haat?
Zeker. Ik was in die tijd het gezicht van de club, degene die namens de eigenaar en het bestuur naar buiten trad. Dus de agressie was logischerwijs vooral op mij gericht. Als ik er nu op terugkijk, denk ik dat we met zijn allen een hele zware tijd hebben gehad. Elke wedstrijd werden er spreekkoren over mij gezongen en spandoeken tegen mij getoond. La Familie hield demonstraties voor mijn huis. Ik kreeg bedreigingen en als ik mijn huis uit ging, moest de politie mee. Het bestuur wilde het zekere voor het onzekere nemen en zei dat ik persoonlijke beveiliging moest krijgen, dus ik heb een tijdje met persoonlijke beveiligers geleefd. Het was niet makkelijk.

Na een half jaar zat de huurperiode van Sadaev en Kadiev erop. Toen Beitar Jerusalem even later een nieuwe eigenaar kreeg, ben jij ook weggegaan. Sindsdien zijn er nog meer incidenten geweest. Denk je dat de situatie ooit zal normaliseren?
Ik weet het niet. De volgende eigenaar of het volgende bestuur zal wel tien keer nadenken om een moslim te contracteren na wat wij meegemaakt hebben. Wij hadden niet voorzien hoe slecht de reacties zouden zijn. De volgende beleidsbepalers weten wat ze kunnen verwachten en kunnen daarom kiezen of hij dat risico wil nemen. Ik zie het in de nabije toekomst niet zo snel gebeuren.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.