De transformatie van Roy Meyer van lastpak naar topjudoka
Foto: YouTube

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

De transformatie van Roy Meyer van lastpak naar topjudoka

Ondanks dat hij veel talent had, stopte Roy Meyer op tienjarige leeftijd met judo.

Een lastige thuissituatie en een zware schouderblessure zorgden ervoor dat de jonge, gedemotiveerde Meyer zijn judopak aan de wilgen hing. Hij was al vroeg begonnen als judoka en het ging hem goed. Hij was gediagnosticeerd met ADHD en bleek behoorlijk sterk te zijn voor iemand van zijn leeftijd, dus judo was dus een goede uitlaatklep.

Maar Meyers thuissituatie was een probleem: zijn ouders hadden vaak ruzie en financiële problemen. Roys ouders gingen scheiden en hij kwam onder toezicht van Jeugdzorg, waardoor hij naar een internaat moest. In de daaropvolgende jaren werd de Bredanaar steeds naar verschillende internaten gestuurd. Meyer was ook niet de makkelijkste en kon zijn energie niet meer in judo kwijt. Constant kreeg hij te horen dat er niets van hem terecht zou komen, maar dit zorgde er alleen maar voor dat hij zich nog meer ging afzetten.

Advertentie

Na zeven jaar besloot Meyer het roer om te gooien en zich op een positieve manier af te zetten tegen zijn omgeving: hij verdiepte zich in spiritualiteit en religie. Ook besloot Meyer om een opleiding tot sociaal pedagogisch werker te doen, om te laten zien hoe je op een positieve manier met lastige jongens om kan gaan. Door zijn goede gedrag en een wat rustigere thuissituatie kon hij het internaat achter zich laten. Op zijn 17e begon pakte hij zelfs zijn judopak weer op. Meer discipline deed hem goed. Hij kon eindelijk zijn energie weer kwijt in zijn sport, waardoor hij niet meer de straat op hoefde voor een een beetje spanning. Hij werd door een kennis gevraagd om mee te doen aan een toernooi in Bremen. Daar werd hij al snel opgepikt door topsportvereniging Budokan, dat wel wat in hem zag.

Toen ging het hard. Ongeveer een half jaar na zijn vertrek uit het internaat woonde Meyer ineens weer bij zijn moeder thuis, was hij gelovig, had hij te horen gekregen dat hij waarschijnlijk toch geen ADHD had en was hij weer begonnen als judoka.

Een jaar na zijn comeback in de dojo werd Meyer, inmiddels een kolos van een vent, al Europees kampioen bij de junioren. Uit het niets was Nederland een supertalent op judogebied rijker. In 2012 won hij het EK onder 23 jaar en binnen de judowereld werd lyrisch gereageerd.

Meyer heeft een verfrissende stijl, mede doordat hij in zijn jeugdjaren zo weinig training heeft gehad. Hij oogt als iemand die zin heeft om eens een ouderwets potje te matten – op z’n Bogarde’s je jasje uitdoen en gaan, dat werk. Het type dat je belt als er ergens een kroeggevecht gaande is.

Advertentie

Toch zou je Meyer tekort doen door hem alleen maar af te schilderen als een ongecontroleerde vechtjas, want techniek heeft hij zeker. Dat moet ook wel, want met zijn lengte (1,86 meter) is hij een kleintje tussen de zwaargewichten. Ter vergelijking: judokampioen Teddy Riner, die goud won op de Olympische Spelen in 2012, is 2,04 meter. Dat Meyer moeiteloos in de wereldtop meedraait heeft met zijn enorme spiermassa te maken. Hij weegt namelijk zo’n 122 kilo. Dat is nog altijd dertien kilo minder dan Riner, maar de nummer twee van de wereldranglijst is bijvoorbeeld slechts drie kilo zwaarder dan Meyer.

Ondertussen bleef Meyer successen boeken. In 2014 leerde Nederland een andere kant van de judoka kennen. Samen met zijn vriendin, hiphopdanseres Doree Rombout, was Meyer te zien in het tv-programma Everybody Dance Now. Hij bleek verrassend soepel in de heupen te zijn en gooide er na de dans nog een robotimitatie uit. Dat dansen zit er al sinds jonge leeftijd in, toen hij nog een showmannetje was dat graag aandacht kreeg. Bovendien zou het dansen hem helpen bij zijn sport, al lijkt het op het eerste gezicht dat een ippon en breakdancen weinig met elkaar te maken hebben.

Het is niet de enige opvallende hobby van de ruim 120 kilo wegende judoka. Hij houdt ook van tekenen, dichten, lezen, schrijven, koken én op pad gaan met zijn metaaldetector (misschien geen slecht idee om daarmee aan het einde van de Spelen eens een rondje door het olympisch dorp te maken). Meyer is mede door zijn kleurrijke persoonlijkheid en zijn opvallende bezigheden een publiekslieveling. Dat uitte zich onder meer op het NK in 2015. In de jaren daarvoor lukte het Meyer maar niet om een gouden plak in eigen land binnen te slepen. In 2015 legde hij zowel in de kwart- als in de halve finale zijn tegenstander succesvol op de rug: ippon. In de finale rekende hij af met zijn rivaal Marvin de la Croes en won hij goud, tot groot genoegen van het publiek.

Na het gewonnen NK kon hij zich gaan richten op zijn eerste Olympische Spelen. Hij schakelde de hulp in van ‘Iceman’ Wim Hof, bekend van zijn opvallende methodes en ideeën. Ik kan hier een gedetailleerde uiteenzetting van zijn werkwijze geven, maar het komt erop neer dat Hof met grote regelmaat op belachelijk koude plekken komt, daar nauwelijks kleding draagt en onorthodoxe ademhalingsoefeningen gebruikt. Meyer vond dit interessant en dus trotseerde de judoka dit jaar samen met Hof urenlang in zijn onderbroek een Pools berggebied. Alles om maar een klein beetje beter te worden, al moet je daarvoor bij een temperatuur van -20 in een Speedo op een bergtop staan. Overigens is hij niet de enige judoka die kiest voor een bijzondere voorbereiding op de Spelen. Henk Grol ging bijvoorbeeld parachutespringen om zijn angsten ‘aan te vallen’.

De vraag is of Meyer deze zomer in staat is om de eerder genoemde favoriet Teddy Riner te verslaan. Deze Franse beer van een vent won acht keer het WK en behoort daarmee tot de beste judoka’s ooit. Bovendien heeft hij sinds september 2010 geen wedstrijd meer verloren. De bookmakers van William Hill dichten Meyer na Riner de grootste kans toe om goud te winnen. In 2015 troffen de twee elkaar al, de Fransman won toen maar had het wel lastig met de Nederlandse judoka. Als Riner een slechte dag heeft en Meyer boven zichzelf uitstijgt, is alles mogelijk. In dat geval heeft de Nederlander geen metaaldetector meer nodig.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.