De Klassieker was legendarischer dan we dachten

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

De Klassieker was legendarischer dan we dachten

Elke week schrijft Martijn Neggers een sportcolumn voor VICE Sports over het theater achter het Nederlands voetbal. Neggers staat erbij en kijkt ernaar.

Ik heb weleens eerder dingen voorspeld in het voetbal, met wisselend succes. Zo had ik het de afgelopen vijf jaar bij het juiste eind bij het voorspellen van de landskampioen, maar dichtte ik bijvoorbeeld ook Jerson Cabral een gouden toekomst toe. Toch durf ik me er nu wel weer eens aan te wagen. Ik denk namelijk dat de Klassieker waar we afgelopen weekend met zijn allen naar hebben zitten kijken een betere wedstrijd was dan we ons nu realiseren.

Advertentie

Het was geen grootse wedstrijd: Ajax speelde ver beneden peil, en Feyenoord kreeg de bal maar niet tussen de palen. Toch gaat deze wedstrijd nog legendarisch blijken te zijn. Waarom? Door de doelpunten van Kasper Dolberg en Dirk Kuyt. Een van de jongste spitsen in de Eredivisie en een van de alleroudste gaven ons een voorschot op wat komen gaat. Deze wedstrijd was een zeldzame kijk in een langverwachte toekomst.

Ajax en Feyenoord zijn de grootste clubs van Nederland en de Klassieker is uiteraard de absolute topper van het jaar. Maar beide clubs zijn ook al de langst wachtende clubs van Nederland. Ajax wacht al jaren tot er eindelijk een spits arriveert die het keurmerk ‘De Nieuwe Kluivert’ kan dragen, en Feyenoord wacht al ongeveer even lang tot de Coolsingel weer volstroomt om eindelijk weer eens een kampioenschap te vieren. Maar afgelopen weekend, met de goals van Kasper Dolberg en Dirk Kuyt, keken we naar de vooraankondiging van beide.

Er zijn waarschijnlijk een hoop Nieuwe Kluiverts die de klassieker thuis met een schaaltje chips en een baco vanuit de luie stoel bekeken hebben. Wat zouden Ryan Babel, Geoffrey Castillion en Brutil Hosé hebben gedacht toen ze het doelpunt van Dolberg zagen? Ik hoop dat ze hun baco omhoog gehouden hebben naar de televisie en gemompeld hebben: ‘Welkom bij de club, jongen.’ Dat ze daarna naar boven gelopen zijn, naar hun vriendinnen, die op de computer zitten te candycrushen. Dat ze daar staan, met de deur in de hand, en dat hun vriendinnen verstoord opkijken.

Advertentie

‘Ja, wat?’
‘Ze hebben er weer een.’
‘Hè?’
‘Ajax.’

Even zal ze hem vertwijfeld aankijken. Dan ziet ze hoe onhandig hij met de klink van de deur staat te hannesen en hoe onrustig hij op de drempel staat te hupsen. Eigenlijk weet ze dan al genoeg, maar ze weet dat het voor hem belangrijk is om het uit te spreken.

‘Ze hebben weer een Nieuwe Kluivert,’ zullen alle Oude Nieuwe Kluiverts mompelen. ‘Ach, jochie toch…’ zal het antwoord zijn. Daarna is het eventjes stil in de huizen van de Oude Nieuwe Kluiverts.

‘Nou ja, dan weet je dat,’ zullen ze er nog aan toevoegen. En dan zullen ze zwijgend weer naar beneden stommelen, om met een nieuw bacootje in de hand de wedstrijd af te kijken.

Er zijn een hoop Nieuwe Kluiverts geweest in de afgelopen jaren, maar Dolberg, horen we overal, kan die titel gaan waarmaken. En eigenlijk, als ik heel eerlijk ben, geloof ik dat. Amsterdam heeft lang genoeg gewacht op de opvolger van een van haar allergrootste spitsen ooit. Maar nu is er Kasper Dolberg. In zijn goal zat alles: de techniek en snelheid van een superspits, maar vooral dat hij zijn hoofd koel hield in een kraker als de Klassieker. Dat is geen van de Oude Nieuwe Kluiverts gelukt.

Maar de Klassieker afdoen als de wedstrijd van Dolberg zou de hele middag tekort doen. Het was namelijk toch vooral de wedstrijd van Feyenoord. Het eigen veld betreden als koploper, tegen Ajax dat vijf punten achterstaat? Ik kan me genoeg jaren herinneren waarin dat niet gebeurde. Het vertrouwen waarmee Feyenoord aan de wedstrijd begon, waarmee de Rotterdammers heer en meester waren over hun Amsterdamse landgenoten, geeft vertrouwen voor de rest van het jaar. Feyenoord speelt lang niet alle weken spectaculair. Er staan geen echte grote supersterren op het veld, maar wel een degelijke verdediging en spelers die er samen de beuk in gooien.

Advertentie

Als Dolberg de Nieuwe Kluivert is, is het elftal van Feyenoord het het Nieuwe Kampioenselftal van ’98-’99. Ook dat jaar kwamen veel wedstrijden aan het einde van de rit toch ineens nog goed. Ook toen was het team een bijzonder uitgebalanceerd geheel. De late goal van Dirk Kuyt was tekenend voor de manier waarop Feyenoord dit jaar de landstitel gaat winnen: degelijk, op het tandvlees, en een groot deel van de tijd komt het op het einde tóch nog goed. Het is even wachten, maar dan heb je ook wat.

Wat hebben we dus geleerd van het afgelopen weekend? Juist. Kasper Dolberg wordt een wereldspits van formaat en Dirk Kuyt maakt Feyenoord dit jaar eindelijk weer eens kampioen. En dan, aan het eind van het jaar, als de jonge Deen met de Gouden Schoen in zijn hand staat en ergens in maart de Coolsingel volstroomt, zullen we terugkijken op deze Klassieker en denken: verdomme, dáár hadden we het al kunnen weten.

Maar ik kan er uiteraard naast zitten. Ik had voor Jerson Cabral ook een grootse toekomst voorspeld.

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen